Μάτια πραγματικά ανοιχτά...
.
.
Μπορούμε να έχουμε τα μάτια ανοιχτά, όμως να βλέπουμε μόνο αυτά που επιλέγουμε, ή να έχουμε τα μάτια ανοιχτά και να παρατηρούμε με προσοχή αυτά που κάθε δευτερόλεπτο πραγματικά συμβαίνουν μπροστά μας. Το πρώτο είναι ξεκούραστο, το δεύτερο είναι απαιτητικό και δύσκολο. Αλλά αξίζει να είμαστε άνθρωποι με συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας.Η Οργάνωση για τους Άστεγους της Νέας Υόρκης (NYC Rescue Mission) έκανε ένα πείραμα για να αφυπνίσει τους πολίτες στο θέμα των αστέγων. Μέλη της ίδιας οικογένειας (μητέρες, πατέρες, αδέρφια) μεταμφιέστηκαν σε αστέγους ενώ μια κρυφή κάμερα κατέγραφε τις αντιδράσεις των συγγενών τους καθώς περνούσαν από δίπλα τους.Αποτέλεσμα: Κανείς δεν τους είδε και όλοι συγκλονίστηκαν μόλις έμαθαν τι ακριβώς είχε συμβεί. Αρκετοί δήλωσαν πως δεν πρόσεξαν τους συγγενείς τους, διότι ήξεραν πως δεν είναι άστεγοι. Η βεβαιότητα αυτή, για την εξασφάλιση των δικών τους που θεωρούσαν δεδομένη, δεν τους επέτρεψε να έχουν τα μάτια «ανοιχτά».Αλλά αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να προσέξουμε. Πώς δηλαδή η βεβαιότητες που έχουμε, μπορεί να μας «τυφλώνουν» και να μην μας επιτρέπουν να δούμε τι συμβαίνει πραγματικά, ώστε να ενδιαφερθούμε για τον συνάνθρωπο.Πολλές φορές έχει τονιστεί η αξία του εθελοντισμού, η κατάρριψη των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων, το πραγματικό ενδιαφέρον που πρέπει να έχουμε ως ενεργοί πολίτες για τα αληθινά γεγονότα.Ένα από τα καλά της κρίσης που ζούμε –και μπορεί να γίνει καλύτερο– είναι η αφύπνιση του πνεύματος αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, η επαναπροσέγγιση μεταξύ ανθρώπων και η εφευρετικότητα ώστε με λιγότερα μέσα να επιτύχουμε περισσότερα.Ας έχουμε λοιπόν τα μάτια πάντα ανοιχτά και άγρυπνα (όπως και εκείνα της ψυχής μας).Και ας μην ξεχνάμε τη σκέψη του Γκαίτε, πως «Όταν συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους όπως αυτοί είναι, τους κάνουμε χειρότερους. Όταν τους συμπεριφερόμαστε όπως θα μπορούσαν να είναι, τους βοηθούμε να γίνουν αυτό που είναι ικανοί να γίνουν».
______________________
Από την εφημερίδα "Το Βήμα των Συντακτών" φ. 82.
=================