24.5.10

====================

Ιερές και «γερές» Παραδόσεις


Το ακούσαμε σε συζήτηση που έγινε σχετικά με τα θρησκευτικά πράγματα της Ελλάδας από αλλοδαπό φίλο που ζει πολλά χρόνια στη χώρα μας και είναι σε θέση να γνωρίζει καλά την κοινωνία μας.

Είπε λοιπόν ότι οι Έλληνες μπορεί να μην έχουν «Ιερές Παραδόσεις», σίγουρα όμως έχουν «Γερές Παραδόσεις», και γι’ αυτές είναι σε θέση να πολεμήσουν και να σκοτωθούν, ακόμη και όταν κατά βάθος δεν πιστεύουν σ’ αυτές.

Αναρωτιούνται π.χ. και συζητούν για το «Πώς μπορεί να είναι ο Παράδεισος και ποιοι θα πάνε εκεί», όταν στην ουσία δεν πιστεύουν σε άλλη ζωή.

Παίρνουν θέση για το «Ποιοι είναι καλοί ή κακοί κληρικοί», ενώ την ίδια ώρα η εκκλησία δεν τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο.

Είναι πρόθυμοι να κατακεραυνώσουν το μηδαμινό σφάλμα κάποιου θρησκευόμενου, αν και οι ίδιοι μπορεί να κολυμπούν σε χονδροειδείς αμαρτίες για τις οποίες δεν νιώθουν την παραμικρή ενοχή.

Αλλά όταν γίνεται λόγος για τις παραδόσεις –είτε «ιερές» είτε όχι–, ο Έλληνας είναι πρόθυμος να αποδείξει πως ακόμη και αν ο ίδιος δεν τις σέβεται, αυτές είναι γερά βιδωμένες στη συνείδησή του και γι’ αυτό θα αναλάβει να τις υποστηρίξει «με νύχια και με δόντια».

Δηλαδή κάθε άλλο παρά χριστιανικά...



========================

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΣΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΙΣ

Ορισμένοι χριστιανοί κάνουν μέγα λάθος όταν διαβάζουν το χωρίο Ρωμ. 14/ιδ/17 που λέει ότι "η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω" και μεταφέρουν το νόημα αυτών των λόγων στο υπερπέραν και στα αιώνια.

Αν όμως προσέξουμε το συμφραζόμενο του Παύλου, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι αυτά ο Απόστολος δεν τα έλεγε για το μέλλον αλλά ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝ, για τώρα που ζούμε σ' αυτή τη γη, καθώς συμπληρώνει: "επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν ευαρεστεί εις τον Θεόν και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις".

Συνεπώς η Βασιλεία του Θεού που πρέπει να λειτουργεί μέσα στην καρδιά και τη ζωή μας, δεν πρέπει να επηρεάζεται από ζητήματα φαγητών και ποτών (όπως οι προτιμήσεις κάποιων για το ένα ή το άλλο είδος τροφής) αλλά να φανερώνεται μέσα στη ζωή μας καθώς εμείς "ζητώμεν τα προς την ειρήνην και τα προς την οικοδομήν αλλήλων".

Πριν λοιπόν αποφανθούμε πώς θα είναι η βασιλεία του Θεού στο μέλλον, ας φροντίσουμε να είναι φανερή στην καθημερινή μας ζωή, καθώς εμείς σήμερα ζούμε ως υπήκοοι του Μεγάλου Βασιλέως.