Η νονά και το βαφτιστήρι 

Kάποια στιγμή στην εργασία της προθυμοποιήθηκε να βαφτίσει το μωράκι της συναδέλφου. Το είπαν και το έκαναν. Ετοιμασίες για την εκκλησία, για το μωρό, για τους κουμπάρους, για τις λαμπάδες, για τις μπομπονιέρες...

Την ημέρα της τελετής όλοι ντυμένοι και χτενισμένοι λαμπρά, σαν ηθοποιοί στην πρεμιέρα του έργου. Είπε και το «ΠΙΣΤΕΥΩ», έδωσε και τις υποσχέσεις του αναδόχου, πλήρωσε και τον ιερέα, έδωσε και το κάτι τις στην καντηλανάφτισσα...

Όμως το βαφτιστήρι έχει ΕΞΟΔΑ... Κάθε Πάσχα λαμπάδα και δώρο... Κάθε Χριστούγεννα παπούτσια και παιχνίδι... Χώρια τα έκτακτα...

Αλλά οι συγκεκριμένοι ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ, δηλαδή οι γονείς του παιδιού, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ικανοί στο ΖΗΤΑ... Έτσι όσο περνούσε ο καιρός έβαζαν το παιδάκι λίγο πριν από τις γιορτές να τηλεφωνάει στη ΝΟΝΑ και να ζητάει άλλοτε παλτουδάκι, άλλοτε φουστανάκι, άλλοτε κομπιουτεράκι ή ποδηλατάκι...

Όλα αυτά ξεπερνούσαν τις δυνατότητες της ΝΟΝΑΣ που άρχισε να καταλαβαίνει ότι ΕΜΠΛΕΞΕ και έτσι φρόντισε ΝΑ ΞΕΚΟΨΕΙ. Τώρα δεν υπήρχαν πλέον ούτε δώρα ούτε τηλεφωνήματα ούτε επισκέψεις... 

Μάλιστα η ΝΟΝΑ έκφρασε τα παράπονά της σε γνωστή μας κυρία, η οποία με αφέλεια τη ρώτησε:

–>Σύμφωνα με θρησκεία είχες αναλάβεις άλλες υποχρεώσεις για το παιδάκι: να το κατηχήσεις χριστιανικά, να το νουθετήσεις πνευματικά, να το συμπαρασταθείς ουσιαστικά, είπε εκείνη. 

Τι από όλα αυτά έκανες σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έδωσες «ενώπιον Θεού και ανθρώπων»;

Η ΝΟΝΑ έμεινε να κοιτάζει σαν χαζή. 

–>Μα τίποτε από όλα αυτά. Τι σχέση έχω εγώ με θρησκείες και κατηχήσεις και πνευματικά... Εγώ μια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ σχέση ανέλαβα να κάνω αλλά ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΞΙΝΗ.

–>Καλά δεν είπες το ΠΙΣΤΕΥΩ στην εκκλησία; ρώτησε η φίλη.

–>Ποιο ΠΙΣΤΕΥΩ καλέ; Ένα χαρτί σε ένα κάδρο μου έδωσαν να διαβάσω κι αυτό ήταν όλο.

Πόσοι Έλληνες είναι βαφτισμένοι και μυρωμένοι με παρόμοιο τρόπο; 

Πόσοι ΝΟΝΟΙ (ανάδοχους τους λένε κανονικά) κατάλαβαν ποτέ ποιες είναι οι θρησκευτικές υποχρεώσεις τους; 

Πόσοι από αυτούς έχουν οι ίδιοι κάποια ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και σχέση με τα εκκλησιαστικά πράγματα; 

ΜΑΥΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΥΧΤΑ...    (αλλά όχι στα βουνά μα στα εκκλησιαστικά)... Άλλη μια φορά ΚΡΙΜΑ!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε

Διεύθυνση: neakaipalaia@gmail.com