2.3.12


Μια παραβολή

Ένας διαβάτης περπατούσε ολομόναχος ένα βράδυ στον άδειο δρόμο. Υπέφερε από σοβαρή απογοήτευση και σκεφτόταν πόσο χάλια είναι και τι να κάνει για να ζήσει μια γαλήνια φυσιολογική ζωή. Ξαφνικά, όπως ήταν αφηρημένος στις σκέψεις του άκουσε τη φωνή του Θεού.
–Ακούω ότι ψάχνεις για ηρεμία, λέει ο Θεός.–Ναι, απαντά ο άνθρωπος με δέος.–Σήμερα μπορώ να σου δώσω γαλήνη σε μια λογική τιμή.–Πόσο;–Πόσα έχεις;–Έχω στην τσέπη μου είκοσι ΕΥΡΩ.–Είναι εντάξει. Η τιμή της γαλήνης σήμερα είναι ακριβώς είκοσι ΕΥΡΩ.–Αλλά αυτά είναι όλα όσα έχω. Αν σου δώσω όλα τα λεφτά μου, πώς θα αγοράσω βενζίνη για το αυτοκίνητο;–Αυτοκίνητο; Α, κατάλαβα. Έχεις λοιπόν και αυτοκίνητο. Τότε η τιμή της γαλήνης είναι είκοσι ΕΥΡΩ και το αυτοκίνητό σου.
–Αλλά αν σου δώσω το αυτοκίνητό μου, πώς θα πάω αύριο στη δουλειά;–Δουλειά; Έχεις και δουλειά; Τότε η τιμή της γαλήνης είναι είκοσι ΕΥΡΩ, το αυτοκίνητό και η δουλειά σου.
–Αλλά αν σου δώσω τη δουλειά μου, δεν θα πληρωθώ. Και πώς  θα πληρώσω το δάνειο του σπιτιού αυτή την εβδομάδα;
–Δάνειο σπιτιού; Τότε το πράγμα αλλάζει, η τιμή της γαλήνης ανέβηκε. Είναι είκοσι ΕΥΡΩ, το αυτοκίνητό σου, η δουλειά σου και το σπίτι σου.
–Και πού θα ζήσει η οικογένειά μου;–Οικογένεια; Έχεις γυναίκα και παιδιά; Η τιμή που πρέπει να πληρώσεις για τη γαλήνη είναι τώρα είκοσι ΕΥΡΩ, το αυτοκίνητό σου, η δουλειά σου, το σπίτι σου, η σύζυγος και τα παιδιά σου.
Σε αυτό το σημείο ο άνθρωπος δεν ήξερε τι άλλο να πει.
–Είσαι πρόθυμος να αγοράσεις τη γαλήνη; Ρώτησε ο Θεός.
Ο άνθρωπος έγνεψε καταφατικά. Ο Θεός τα παίρνει όλα και είναι έτοιμος να δώσει στον άνθρωπο τη γαλήνη του.
–Αλλά για στάσου, λέει ο Θεός. Πριν σου δώσω τη γαλήνη μου, υπάρχει και κάτι άλλο που θέλω να κάνεις για μένα.
Ο άνθρωπος έγνεψε και πάλι καταφατικά.
–Βλέπεις αυτά τα είκοσι ΕΥΡΩ; Δεν είναι τα είκοσι ΕΥΡΩ σου, αλλά τώρα είναι είκοσι δικά μου ΕΥΡΩ. Θέλω να τα πάρεις από εμένα και να γίνεις ο διαχειριστής μου και να τα διαχειριστείς όπως θα ήθελα εγώ.
–Βλέπεις αυτό το αυτοκίνητο; Δεν είναι το αυτοκίνητό σου, αλλά το αυτοκίνητό μου. Θέλω να το χρησιμοποιήσεις όπως θέλω εγώ.
–Πάρε πίσω και τη θέση εργασίας σου και θέλω αύριο να πας στη δουλειά και να πάρεις ένα μισθό. Αλλά μην ξεχνάς πως δεν είναι η δουλειά σου αλλά είναι η δική μου δουλειά. Θέλω λοιπόν να συμπεριφέρεσαι εκεί όπως θα έκανα εγώ.
–Να και η οικογένεια, η γυναίκα και τα παιδιά σου, που τώρα πια δεν είναι δική σου οικογένεια αλλά δική μου. Θέλω να τους φροντίσεις για μένα, με τον τρόπο που θα το έκανα εγώ.
–Μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά;
Ο άνθρωπος έγνεψε άλλη μια φορά καταφατικά.
–Λοιπόν, εδώ είναι όλα για σένα. Πάρε τα πίσω μαζί με την γαλήνη που σου έδωσα.

======================================================

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε
Διεύθυνση: neakaipalaia@gmail.com