Από την πείρα του Ιώβ (3)

«Οφθαλμός... πους... και πατήρ...» (Ιώβ κθ' 15-16)

Μάτι για τους τυφλούς και πόδι για τους χωλούς. «Οφθαλμός και πους». Μα δεν θα μείνει μόνο σ' αυτά ο Ιώβ. Οι μεγάλες ψυχές με τις απεριόριστες διαστάσεις, με τους αχανείς ορίζοντες, με την ακόρεστη δίψα και την ασίγαστη πείνα για αυτοπροσφορά δεν σταματούν εύκολα. Δεν περιορίζονται, δεν ικανοποιούνται. Μετά το «οφθαλμός» και «πους», θα πρόσθεσει: «Εγώ ήμην πατήρ αδυνάτων» (Ιώβ κθ 16).

__Πατέρας των αδυνάτων. Πατέρας! Αυτό το ανυπέρβλητα εξαίσιο και βαθύ όνομα. Ήμουνα πατέρας όλων εκείνων που είναι αδύνατοι υλικά, ηθικά, πνευματικά. Όχι ένας απλός προστάτης, αλλά πατέρας. Πατέρας που πονεί, που σκέπτεται ακατάπαυστα, που κρατάει στο δυνατό και λεπτό του χέρι τα παγωμένα χέρια των αδυνάτων, που τρέμουν. Πατέρας που δεν περιορίζεται σε μια περιπτωσιακή εκδήλωση στοργής, αλλά μεριμνά συνεχώς. Τι υπέροχο είναι να σε νιώθει πατέρα ένας αδύνατος. Να ξέρει ότι μέσα στο στήθος σου χτυπάει η καρδιά ενός πατέρα και όχι ενός ξένου. Δεν συμφωνείς, ότι αξίζει να είναι κανείς πατέρας των αδυνάτων; Αξίζει χίλιες φορές...

*   * *

Κύριε, με απλότητα ψυχής σε ικετεύουμε: Αξίωσέ μας να γίνουμε: Μάτια τυφλών - πόδια αναπήρων - πατέρες αδυνάτων. Αντί, λοιπόν, να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, πόσο αλήθεια θα αλλάξει και η δική μας ζωή προσφέροντας αγάπη. Γιατί η αγάπη που προσφέρεται επιστρέφει πολλαπλάσια σ' εκείνον που την προσφέρει. 

__Σε ευγνωμονούμε, γιατί μάς βοήθησες να καταλάβουμε, πως η ζωή μας ομορφαίνει, γεμίζει χαρά, παίρνει νόημα μονάχα με την προσφορά της αγάπης και κοντά σε Σένα, Πατέρα μας. 

Αυτή η αγάπη ας είναι και η καλύτερη αρχή για το νέο έτος.

Τέλος

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "ΖΩΗ" , 29-12-2011

Στείλτε αυτό το μήνυμα τώρα σε κάποιον ενδιαφερόμενο φίλο σας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε. 

Διεύθυνση: neakaipalaia@gmail.com