_________________
Το σωστό και το λάθος
«Μακάριος ο άνθρωπος, όστις δεν περιεπάτησεν εν βουλή ασεβών, και εν οδώ αμαρτωλών δεν εστάθη, και επί καθέδρας χλευαστών δεν εκάθησεν» Ψαλμός 1/1.
Αναλύοντας τα παραπάνω λόγια ένας συγγραφέας γράφει και τα εξής: (Τα κόκκινα γράμματα)
Πώς περιπατεί κανείς, πώς πορεύεται «εν βουλή ασεβών»;
«Χιλιάδες ιδέες δεχόμαστε κάθε μέρα στη ζωή μας. Ανοίγεις πρωί-πρωί την τηλεόραση και δέχεσαι τις πρώτες επιρροές των ειδήσεων. Όλα μαύρα. Συνεχίζεις την υπόλοιπη μέρα και να το καλοπροσέξεις, θα δεις ότι και η πιο αθώα εκπομπή, είτε ενημερωτική είτε ένα «καθώς πρέπει» σήριαλ, εμπεριέχουν μέσα τους αμαρτωλές ιδέες, που μας επηρεάζουν έστω και χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ιδέες κατά του γάμου, ιδέες της φυσικότητας ενός διαζυγίου ή μιας «σχέσης» όπως το λένε σήμερα. Και βλέπεις μέσα στις εκκλησίες, ακόμη και στις πιο συντηρητικές, οι νέοι να μη θέλουν να παντρευτούν. «Άσε με, τώρα, να μπλέξω;;; Να σιδερώνω πουκάμισα και να πλένω μωρουδιακά; Καλύτερα τώρα με τις παρέες μου, την ανεξαρτησία μου, τις εξόδους μου για καφέ, την αυτονομία μου». Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα. Ο χριστιανός νέος σκέφτεται «Και αν μου τύχει καμιά τρελή και δεν μπορώ μετά να χωρίσω; Και αν δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα οικονομικά;». Και όλ' αυτά δημιουργούν την κοσμικότητα μέσα στην εκκλησία. Το πνεύμα της κοσμικής επιρροής. Ας δοκιμάσω αυτό που μου προτείνει ο κόσμος.
Και πώς στέκεται «εν οδώ αμαρτωλών»;
Σημαίνει την ταύτιση. Επιλέγεις να ταυτιστείς με την αμαρτωλή επιρροή. Να τη Βιώσεις κανονικά. Και προχωρείς στην αμαρτία. Αφήνουμε εκούσια να μας παρασύρει το ρεύμα. Στο πρώτο στάδιο ακολουθούμε τους ασεβείς κάνοντας ζάπινγκ για να δούμε τι λένε, και τώρα αντί να κάνουμε πίσω και να στραφούμε π.χ. στη Βίβλο μας να δούμε τι μας λέει ο Θεός, στεκόμαστε και ακούμε τον κόσμο, αντί να πετάξουμε τις επιρροές του στο σκουπιδοτενεκέ.
Και πώς κάθεται «επί καθέδρας χλευαστών»;
Στο τρίτο στάδιο αρχίζουμε και «συναναστρεφόμαστε τους ασεβείς». Ωραία εικόνα! Μεταφορικά αυτό σημαίνει πως νιώθουμε Βολικά με τις επιρροές του κόσμου. Τις βρίσκουμε αξιόλογες, «επιστημονικές», ρεαλιστικές, νιώθουμε σπουδαίοι και «σύγχρονοι» – ενώ αυτά που ακούμε στην εκκλησία είναι ξεπερασμένα. Οι άνθρωποι του Θεού δεν έχουν την επιστημονική κατάρτιση που θέλουμε. Τι μπορούν να ξέρουν; Ενώ αυτός ο καθηγητής!.. Έτσι αρχίζουμε και «τη βρίσκουμε» με τις ιδέες των ασεβών.»
ΠΗΓΗ: Χάρης Νταγκουνάκης, «Η Φωνή του Ευαγγελίου», 2/2011.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε.
.
.
