9.9.10


================

Μπερδεμένη ταυτότητα

Το κίτρινο φως άναψε ακριβώς μπροστά του κι εκείνος έκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε. Σταμάτησε εμπρός στη διάβαση των πεζών, παρ’ όλο που θα μπορούσε να περάσει τη διασταύρωση αν επιτάχυνε λίγο περισσότερο.

Η γυναίκα οδηγός που ερχόταν ακριβώς πίσω του εξαγριωμένη πάτησε την κόρνα του αυτοκινήτου της και έβαλε τις φωνές επειδή δεν μπόρεσε να περάσει ενώ το κινητό της τηλέφωνο έπεσε στο πάτωμα.

Καθώς ήταν ακόμα τόσο εκνευρισμένη, άκουσε ένα κτύπημα στο παράθυρό της και είδε το πρόσωπο ενός πολύ σοβαρού αστυνομικού που την διέταξε να βγει από το αυτοκίνητό με τα χέρια ψηλά.

Ύστερα την οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα όπου τις έκαναν ερωτήσεις, πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, την φωτογράφησαν και την έβαλαν σε ένα κελί κράτησης.

Μετά από κάποια ώρα, ένας αστυνομικός πλησίασε το κελί και άνοιξε την πόρτα. Την συνόδεψε πίσω στο γραφείο του αξιωματικού όπου ο αστυνομικός που την συνέλαβε περίμενε με τα αποτελέσματα της έρευνας και της είπε:

«Συγνώμη για το λάθος. Όμως, βλέποντας από τη μια τη συμπεριφορά σας καθώς πατούσατε την κόρνα και μιλούσατε άσχημα στον οδηγό του εμπρός αυτοκινήτου, και από την άλλη τα αυτοκόλλητα που ήταν κολλημένα στο παρμπρίζ που έγραφαν: «Τι θα έκανε ο Ιησούς;», «Υποστήριξε τη ζωή του αγέννητου», και εκείνο το μεταλλικό χριστιανικό έμβλημα με τον ΙΧΘΥσκέφτηκα ότι το αυτοκίνητο θα ήταν κλεμμένο»...

Αυτά παθαίνει όποιος άλλα λέει και άλλα κάνει.


Βέβαια ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσε να συμβεί μόνο στην Αμερική, αλλά και ως ανέκδοτο ακόμη να το διαβάσει κανείς, το δίδαγμά του είναι προφανές.

.