Μέρες ιστορικής ευθύνης;
=
Στη γενιά μας έλαχε το προνόμιο και ο σταυρός, συνάμα, να σηματοδοτήσει, μέσα από θυσίες, αγώνες και αγωνίες, μια νέα πορεία για τον ελληνισμό.
Αν το διακύβευμα των αγώνων του παρελθόντος ήταν η εδαφική μας ακεραιότητα και ανεξαρτησία, τώρα πια είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό και συντριπτικό: η απόδειξη του ότι οι Ελληνες αξίζουν να υπάρχουν και στο μέλλον και όχι μόνο ως μια ιστορική αναφορά στο παρελθόν.
Αν αφουγκραστούμε τα διδάγματα της Ιστορίας και τις υποθήκες των προγόνων μας. Αν από το εγώ περάσουμε στο εμείς. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι πίσω από κάθε εθνική τραγωδία προηγήθηκε το δηλητηριώδες βέλος της διχόνοιας, που έσπασε την ισχύ του γένους μας.
Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα παιδιά μας, στην εορτή της δεύτερης εκατονταετίας, θα καυχώνται στο μέλλον ότι οι γονείς τους -εμείς- αγωνίστηκαν, «πολέμησαν» και «θυσιάστηκαν» για να ζουν αυτά και τα παιδιά τους σε μια αληθινά ελεύθερη, ανεξάρτητη και περήφανη Ελλάδα!
=
__Για το κατάντημα που αντιμετωπίζει σήμερα η γενιά μας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ;
__Προφανώς υπάρχουν, όμως γιατί δεν υπάρχουν άντρες ισχυροί, να μιλήσουν ξεκάθαρα και να δείξουν τους υπαίτιους;
__Αν θέλετε ακόμη περισσότερο, δεν υπάρχουν άντρες σοβαροί, που θα αναλάβουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ;__Δεν υπάρχουν κάποιοι που με ειλικρίνια και τιμιότητα να σταθούν και να πούνε ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ. ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΦΕΡΑΜΕ Σ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ...
__Στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε τολμήσει να πει "ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ", όμως κι αυτός ελάχιστα μπόρεσε να κάνει στη συνέχεια.
__
