Ποιο έθνος να λυπάσαι...

Ποιο έθνος να λυπάσαι...

.

.

Απόσπασμα από το ποίημα «Ο Κήπος του Προφήτη» του Λιβανέζου ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν (1883­-1931), που το έγραψε το 1923.  Ακτινογραφεί με εκπληκτικό τρόπο την πνευματική εθνική μας ασθένεια αλλά και καταγράφει τις συνέπειές της στην καθημερινή μας ζωή: ============  Το έθνος να λυπάστε...  «Το έθνος να λυπάστε, αν φορεί ένδυµα που δεν το ύφανε. Ψωµί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του. Το έθνος να λυπάστε, που δεν υψώνει τη φωνή παρά µονάχα στη ποµπή της κηδείας. Που δεν συµφιλιώνεται, παρά µονάχα µες τα ερείπιά του. Που δεν επαναστατεί, παρά µονάχα σαν βρεθεί ο λαιµός του ανάµεσα στο σπαθί και την πέτρα. Το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, µπαλώµατα και αποµιµήσεις είναι η τέχνη του. Το έθνος να λυπάστε, που έχει σοφούς από χρόνια βουβαµένους»! ============   «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»,  Τεύχος134

=

«Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος. Ο λαός, τον οποίον εξέλεξε διά κληρονομίαν αυτού» (Ψαλ. 33:12)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

=

Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ Η   Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η : Η αναδημοσίευση ύλης από το "ΝΕΑΚΑΙΠΑΛΑΙΑ" σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς συμφωνούμε ή εγκρίνουμε όλες τις δικές τους απόψεις.

Υποσχέσεις ανθρώπινες και θείες...

Υποσχέσεις ανθρώπινες και θείες...

.

.

Ένας Τούρκος πασάς είχε ορκιστεί σε έναν Έλληνα κληρικό, ότι ποτέ δεν θα του κόψει το κεφάλι. Αργότερα όμως οι σχέσεις μεταξύ τους χειροτέρεψαν και το μέλλον του Έλληνα άρχισε να διακυβεύεται.  Ο Έλληνας θυμόταν ότι ο Τούρκος είχε ορκιστεί ότι δεν θα τον αποκεφαλίσει, και με αυτή τη σκέψη ησύχαζε.  Όμως ο Τούρκος είχε έτοιμη τη λύση στο «ηθικό» του δίλημμά. Έτσι, όταν τα πράγματα έφτασαν στο όριο, διέταξε να τον κρεμάσουν.  «Είχα ορκιστεί ότι δεν θα τον αποκεφαλίσω», εξήγησε, «αλλά δεν είπα ότι δεν θα τον σκοτώσω. Έτσι, λοιπόν, και τον έβγαλα από τη μέση, και τον όρκο μου τον τήρησα».  Πόσο διαφορετικά «κρατούν τις υποσχέσεις τους» οι άνθρωποι και ο Διάβολος, από το ένα μέρος, και ο Θεός από το άλλο.  Οι πρώτοι ψάχνουν και δημιουργούν τρόπους για να ξεφύγουν.  Ο Κύριος όμως είναι ΑΙΩΝΙΟΣ και ΑΛΗΘΙΝΟΣ. Το ίδιο είναι και οι υποσχέσεις Του.  Γι’ αυτό, σήμερα, ό,τι και αν αντιμετωπίζουμε, ας μην ξεχνούμε τις θείες υποσχέσεις.

=

«Ανδρίζεσθε και θαρρείτε, μη φοβείσθε μηδέ δειλιάτε από προσώπου αυτών· διότι Κύριος ο Θεός σου, αυτός είναι ο πορευόμενος μετά σού· δεν θέλει σε αφήσει ουδέ θέλει σε εγκαταλείψει» (Δευτ. 31:6).   «Ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28:20).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

=

Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ Η   Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η : Η αναδημοσίευση ύλης από το "ΝΕΑΚΑΙΠΑΛΑΙΑ" σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς συμφωνούμε ή εγκρίνουμε όλες τις δικές τους απόψεις.