ΧΡΕΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ
Στη γνωστή τηλεοπτική εκπομπή "ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ" κάποια γυναίκα θέλησε να ευχαριστήσει δημόσια έναν άνθρωπο που κάποτε της είχε σώσει τη ζωή.
Ήταν τότε 16 χρονών και δούλευε σε κάποιο εργοστάσιο. Ο άντρας, αντίστοιχης ηλικίας τότε που την είχε δει και ήταν ερωτευμένος μαζί της, την βρήκε πιασμένη σε μια μηχανή και κατάφερε μετά δυσκολίας να κλείσει τον διακόπτη πριν να είναι αργά για τη ζωή της. Αυτή η γυναίκα έχασε το χέρι της και έπαθε ζημιά στο άλλο. Έζησε όμως 40 χρόνια, έκανε οικογένεια και δύο παιδιά.
Ποτέ δεν ξέχασε όμως τον «σωτήρα» της και του εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της λέγοντάς του ότι γι αυτόν θα έδινε ακόμη και τη ζωή της! «Χρωστώ αυτά τα 40 χρόνια στον άνθρωπο που πάτησε τότε τον διακόπτη και σώθηκα από βέβαιο θάνατο…»
Πόσο συγκινητικό είναι να θυμάσαι τους ευεργέτες σου και ακόμη περισσότερο να είσαι έτοιμος να ανταποδώσεις το καλό που σου έκαναν!
Αλήθεια εάν αυτή η γυναίκα χρωστάει αυτά τα χρόνια σε έναν άνθρωπο που απλά πάτησε ένα διακόπτη εμείς τι χρωστάμε στον Σωτήρα μας που ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ και ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ για μας;
Μπορούμε να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη ζωή μας γι Αυτόν, να πεθάνουμε γι Αυτόν, να υπακούμε σ’ Αυτόν, να αγαπάμε Αυτόν και να θυμόμαστε καθημερινά το μεγάλο έργο σωτηρίας Του για μας;
Πόσες «επιστολές» ευχαριστίας οφείλουμε στον Πατέρα Θεό και στον Σωτήρα Χριστό για όλα αυτά;
Ας ξεκινήσουμε δίνοντάς Του το καλοκαίρι που ανοίχτηκε ήδη μπροστά μας…
ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΒ’ (κεφ. 12)
Από το δελτίο ΝΕΑ ΖΩΗ
.
