=======================
ΕΜΕΙΣ ΚΙ Ο ΘΕΟΣ!

Από το βιβλίο του Ιώβ, κεφ. 38 (ΝΔΜ)

33 Ξέρεις τους νόμους που κυβερνούν τους ουρανούς;
ή, μπορείς και στη γη να τους κάνεις να ισχύουν;

34 Αν με κραυγές τα σύννεφα προστάξεις,
θα ρίξουν τάχα τη βροχή τους πάνω σου;

35 Μπορείς τις αστραπές κάτω στη γη να τις εξακοντίσεις;
Αν τις καλέσεις, απαντούν στις προσταγές σου;

36 Ποιος λέει στην ίβιδα πότε θα πλημμυρίσει ο Νείλος;
Πότε θα ξημερώσει, ποιος το λέει στον πετεινό;

37 Ποιος είναι αρκετά σοφός τα νέφη να μετρήσει,
τις στάμνες τ’ ουρανού να γείρει για ν’ αδειάσουν,

38 όταν οι χωματένιοι σβώλοι ενώνονται
και γίνεται η γη σκληρή και συμπαγής;


ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ!




.

========================

ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ...


Ο λαός λέει :

"Αν με γέλασης μιά φορά ντροπή σου!
Αν με γελάσης δυό φορές ντροπή μου"!

Η μακροχρόνια πείρα διδάσκει ότι με τις διάφορες "εξεταστικές" οι διάφορες κυβερνήσεις κρατούν τον λαό με κομμένη την ανάσα για μήνες και στο τέλος το αποτέλεσμα είναι πάντα μηδέν ή σχεδόν.

.

===========================

ΕΝΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΤΟΥ 60 μ.Χ.

Η Εκκλησία των Φιλιππησίων είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τον Απόστολο Παύλο, τον αγαπούσαν ειλικρινά κι αυτός τους αγαπούσε και είχαν ξεχωριστή θέση στην καρδιά του.

Μια αγάπη αμοιβαία! Και πώς να μην είναι, αφού αυτός είχε φυτέψει τη νεόφυτη Εκκλησία, μέσα από συνθήκες διωγμού, ραβδισμών και φυλάκισης!

Οι Φιλιππήσιοι πληροφορούνται ότι ο Παύλος, ο αδελφός τους, είναι στη Ρώμη φυλακισμένος. Η καρδιά τους δε μένει ασυγκίνητη, θέλουν να τον βοηθήσουν, να του στείλουν κάτι για τις ανάγκες του, να σταθούν δίπλα του.

Το ερώτημα που τους βασανίζει είναι, με ποιο τρόπο να στείλουν την βοήθεια, ποιος να τη μεταφέρει σ' αυτό το μακρινό τόπο; Και σ' αυτόν τον προβληματισμό, τη λύση δίνει ο Επαφρόδριτος. –Θα πάω εγώ! –Εσύ! –Ναι...

Δεν γνωρίζουμε τίποτα γύρω από την οικογενειακή ή επαγγελματική κατάσταση του Επαφρόδιτου, εκείνο όμως για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι τούτος ο άνθρωπος άφησε στην άκρη τις όποιες υποχρεώσεις του και προθυμοποιήθηκε να πάει στη Ρώμη, ένα ταξίδι τουλάχιστον 1.100 χιλιομέτρων, με τις δύσκολες συνθήκες της εποχής εκείνης, για να βοηθήσει τον Παύλο, να του συμπαρασταθεί στις δύσκολες ώρες που περνούσε και να του μεταφέρει και το δώρο της αγάπης των Φιλιππησίων!

Οδοιπορώντας διά της Εγνατίας οδού, πέρασε όλη την Ιλλυρία και έφθασε στην Τεργέστη και από κει, διά της Απίας οδού, κατέβηκε στη Ρώμη!

Η εθελοντική αυτή υπηρεσία του Επαφρόδιτου, να κάνει αυτό το μακρινό και κοπιαστικό ταξίδι, για να σταθεί βοηθός στις ανάγκες του φυλακισμένου Παύλου, βαθύτατα τον συγκινεί.

Και στην επιστολή που τους γραφεί, και τη μεταφέρει ο Επαφρόδιτος, κοντά στις ευχαριστίες του για την αγάπη τους, ζητά από τους αδελφούς του, τους Φυλιππήσιους, να τιμούν τον αγαπητό αυτό αδελφό, για την υπηρεσία που πρόσφερε και έγινε συνεργός και συστρατιώτης του, στο έργο του Θεού! (Φιλιππησίους Β 24-30).

Από ένα μήνυμα του ιδρύματος περίθαλψης ηλικιωμένων «Λωΐδα»

.