Πάθη Χριστού... όμως γιατί; (3)
.
Η συνέχεια αύριοΟ Σταυρός-3
«Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, διά να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη αποθανόντες κατά τας αμαρτίας; "με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε"».Α' Πέτρου β'24
Επομένως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό, όσο και καταλυτικό για το ανθρώπινο γένος. Κάποιος έπρεπε να πεθάνει, δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αν ο Θεός είχε επιλέξει να εκφράσει το ξεχείλισμα της αγάπης Του για τον άνθρωπο, αυτό δε σήμαινε ότι η δικαιοσύνη Του έπρεπε να παραμεριστεί, σαν μια δύσκολη να αντιμετωπιστεί ή περιττή ιδιότητα. Ακόμα και αν η Θεία αγάπη εκφραζόταν σε όλο της το μεγαλείο, δεν έπαυε να υπάρχει ο παραβιασμένος νόμος του Θεού, που απαιτούσε το θάνατο του αμαρτωλού. Η απάντηση είχε βρεθεί. Την είχε συλλάβει ο Θεϊκός νους, προτού ακόμα υπάρξει αυτός ο κόσμος, συνθέτοντας ένα μεγαλειώδες σχέδιο και δίνοντας για πρώτη και τελευταία φορά στην ανθρώπινη ιστορία το πραγματικό νόημα στη λέξη: απολύτρωση.Σε ολόκληρο το σύμπαν δεν υπήρχε παρά ένας μόνο που είχε τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τις αξιώσεις του νόμου του Θεού και παράλληλα να γίνει η τέλεια έκφραση του Θείου χαρακτήρα, αποστομώνοντας για πάντα τον πειραστή για τη διαστρέβλωση της αλήθειας. Επειδή ο Θεϊκός νόμος είναι τόσο άγιος όσο ο ίδιος ο Θεός, μόνο ένας ισότιμος με τον Θεό μπορούσε να κάνει τον εξιλασμό για την παράβαση του. Κι αυτός ο ένας θα γινόταν κατά τη δήλωση του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτία του κόσμου. Πρόκειται για μια πραγματικά συγκλονιστική δήλωση, εφόσον ο άμωμος και αναμάρτητος Ιησούς Χριστός θα γινόταν το εξιλαστήριο θύμα για να σηκώσει πάνω Του την αμαρτία, όχι απλώς του ιουδαϊκού έθνους ή μιας συγκεκριμένης ιστορικής γενιάς, αλλά την αμαρτία όλου του κόσμου, από τον πρώτο άνθρωπο έως τον τελευταίο που θα ζήσει σ' αυτήν τη γη. Ο Ιησούς Χριστός θα γινόταν άνθρωπος για να ταυτιστεί με τον άνθρωπο σε όλα εκτός από την αμαρτία. Θα επιφορτιζόταν την ενοχή και το ασήκωτο βάρος της αμαρτίας ολόκληρου του ανθρώπινου γένους και θα έφθανε ως τα κατάβαθα της δυστυχίας, προκειμένου να γίνει ο Λυτρωτής του ανθρώπου.Έτσι, σ' αυτήν την αμείλικτη σύγκρουση αγάπης και δικαιοσύνης, υπερίσχυσε η αγάπη του Θεού και πλήρωσε το βαθύτατο τίμημα για τον παραβιασμένο νόμο. Αν ο Θεός έδειχνε τη δικαιοσύνη Του σ' αυτή την περίπτωση, ο άνθρωπος θα έπρεπε να πεθάνει, όπως έλεγε ο νόμος. Όμως το έλεος καυχάται κατά της κρίσεως και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ο Ιησούς Χριστός έγινε άνθρωπος, περπάτησε στους δρόμους αυτής της γης, δάκρυσε, πόνεσε, δίψασε, μας άγγιξε και άφησε τη ψυχή Του να υπερχειλίσει από αγάπη για όλους μας, γιατί η ίδια η αγάπη ήταν η φύση Του. Ο άνθρωπος είδε στο πρόσωπο του Χριστού τη Θεία αγάπη να εκφράζεται με έναν υπέρτατο σε αξία τρόπο, καθώς ήταν μια αγάπη που ταυτόχρονα περιείχε τη θυσία του ίδιου του Θεού και το τίμημα της ανθρώπινης ανταρσίας...
«Διότι απεφάσισα να μη εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι, ειμή Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον»Α' Κορινθίουςβ'2
Από άρθρο της Μαρίας Π. Μεντή στο περιοδικό «Αγγελιαφόρος», τ. 135, 2014
Το ιστολόγιο « Ν Ε Α Κ Α Ι Π Α Λ Α Ι Α »
και η σελίδα « Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ » στο Facebook
είναι αδελφές παρουσίες του ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ « Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »
Υπόψη ότι οι σελίδες αυτές έχουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:
Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ Η Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η :
Η αναδημοσίευση ύλης από τις σελίδες μας σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της.
Αυτό όμως δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συμφωνούμε ή εγκρίνουμε τις απόψεις των άλλων.
