=======================
Ο...«μαγικός» αγιασμός
(…) εκεί που ο αγιασμός καταντάει «μαγικός», και επομένως άχρηστος, είναι:
ΠΡΩΤΟ: Όταν αυτή η θρησκευτική αυτή πράξη αποτελεί σύντομη ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ στη ζωή του συγκεκριμένου πιστού. Όταν δηλαδή αυτός ζει κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει ο Θεός: όταν δεν επικοινωνεί με τον Θεό (προσευχή), ούτε διαβάζει ή μελετάει τον Λόγο του Θεού, ούτε πάει κάθε Κυριακή στη Λειτουργία.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Όταν ο αγιασμός είναι το ΑΝΑΠΟΔΟ της ζωής του. Όταν δηλαδή με τον αγιασμό λέει στον Θεό: «σου εμπιστεύομαι την εργασία μου ή την οικογένεια μου, να μας ευλογήσεις», αλλά με την καθημερινή συμπεριφορά του λέει στον Θεό: «Μη με ενοχλείς με τις εντολές σου και με το θέλημα σου. Αυτά είναι λόγια των παπάδων. Εγώ θα κάνω "αυτό που ΕΓΩ νομίζω καλό για μένα". Εγώ ξέρω και δεν αλλάζω. Έτσι ήμουν, έτσι είμαι κι έτσι θα 'μαι»-
Αυτό είναι το χειρότερο! Όταν δηλαδή ο βαφτισμένος δεν είναι συνεπής με το βάφτισμά του, όταν δεν ακολουθεί τον Χριστό αλλά ΔΙΚΟ ΤΟΥ δρόμο.
Ο Χριστός στέλνοντας τους αποστόλους είπε: «Κηρύττετε..., βαπτίζετε..., διδάσκοντας τους ΝΑ ΤΗΡΟΥΝ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΓΩ ΣΑΣ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΑ». Και προειδοποιεί τον καθένα μας: «Όποιος αθετήσει ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ τις μικρότερες, και διδάξει τους άλλους να κάνουν το ίδιο (με το λόγο ή το παράδειγμα του) αυτός θα ονομαστεί ελάχιστος στη Βασιλεία των ουρανών».
Και με το στόμα του προφήτη μας εξηγεί: «Ο λαός αυτός με το στόμα με πλησιάζει και με τα χείλη με τιμά, ενώ η καρδιά του βρίσκεται μακριά από μένα» (Ησαΐας 29,13).
Τι ωφελεί λοιπόν ο αγιασμός;
Ο αγιασμός δεν είναι μαγικός, απαιτεί συμμόρφωση της ζωής μας, ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!
