10.7.10

=======================

ΚΡΙΤΕΣ Ή ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ;

Οι άνθρωποι, από την πρώτη παράβαση στην Εδέμ, προσπαθούν ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ή πιο σωστά ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΟΥΝ για τις αμαρτίες και τα σφάλματά τους.

Πιο συνηθισμένη είναι η προσπάθεια να αρνηθούν την όποια ενοχή.

Αν όμως τούτο δεν είναι δυνατόν, τότε αμέσως αρχίζουν οι δικαιολογίες. Αυτός φταίει… Εκείνη με ανάγκασε… Η κατάσταση ήταν δύσκολη…

Αλλά τι μπορεί να κερδίσει κανείς με τις δικαιολογίες; Ακόμη και αν κάποιοι τον δουν με οίκτο ή συμπάθεια, το γεγονός της άδικης ή κακής πράξης και συμπεριφοράς του, τα γεγονότα δεν μπορούν να διαγραφούν και οι συνέπειές τους εξακολουθούν να λειτουργούν σε βάρος των θυμάτων τους, είτε πρόκειται για άλλους είτε για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Για τούτο καλό είναι να θυμόμαστε τούτα τα απλά:

1. Δεν ωφελεί αν είμαστε συνήγοροι και απολογητές των αμαρτιών μας. Με τη στάση αυτή ποτέ δεν θα ελευθερωθούμε από αυτά και το πιθανότερο θα τα επαναλάβουμε.

2. Είναι καλό να δούμε με ειλικρίνεια τα λάθη μας και να γίνουμε οι δριμύτεροι κατήγοροί τους. Με τη στάση αυτή θα τα μισήσουμε και θα τα αποφύγουμε πολύ ευκολότερα στο μέλλον.

  • Γίνε συνήγορος του εαυτού σου. Αυτό είναι φυσικό και με βάση το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
  • Γίνε κριτής και κατήγορος των αμαρτιών και λαθών σου.
  • Μην γίνεσαι συνήγορος της αμαρτίας. Σε δένει ακόμη πιο σφιχτά και οδηγεί ασφαλώς στην προσωπική σου αυτοκαταστροφή.




.