Από επιστολή ενός νεαρού συγχριστιανού αντιγράφουμε:



Σκέψεις για την ελευθερία 


Eλευθερία δεν είναι να ελευθερωθείς από ένα σύστημα/χώρο και μετά να τους κάνεις όλους πέρα και να απομονωθείς. 

Αλλά ελευθερία είναι να μην ανήκεις σε κανένα σύστημα/χώρο, και να είσαι με όλους με ενότητα και αγάπη -ιδιαίτερα με τα γνήσια άτομα που αφήνουν την ζωή τους να διαμορφώνεται από το Θεό Πατέρα και τον Ιησού Χριστό, πέρα από τις διαφορετικές από άγνοια απόψεις- ανήκοντας μόνο στον Κύριο.

Σκέψεις για την ενότητα

Α' Κορ. 12/ιβ' 27 "Και εσείς είσθε σώμα Χριστού και μέλη κατά μέρος".

-Τα χέρια για να ακουμπήσουν τα πόδια, χρειάζεται κάποια άλλα μέλη να λειτουργήσουν (π.χ. τα γόνατα να σκύψουν).

Τα μέλη του σώματος του Χριστού, καμιά φορά χρειάζεται να ενεργήσουν για να φέρουν το ένα μέλος να συναντήσει το άλλο.

-Κάποια μέλη του Χριστού, μπορεί να απομακρύνονται. Σαν να λέγαμε να χωλαίνουν, να παραλύουν. Σε αυτή τη περίπτωση, ούτε τα κοιτάμε καχύποπτα, ούτε τα απορρίπτουμε. Αλλά τα περιθάλπτουμαι με περισσότερη φροντίδα. Μπορεί να πονάνε όλα τα μέλη του σώματος, αλλά τα αγαπάμε πιο πολύ από πριν. Έτσι και εμείς ας κάνουμε στους αδελφούς, όπως στο σώμα μας.

-Μπορούμε να καταλάβουμε ότι, σε όποιον άνθρωπο -πέρα από το αν φοράει μια ταμπέλα ή όχι- διακρίνουμε το Πνεύμα του Χριστού, είναι δυνατόν να έχουμε μια εποικοδομητική σχέση.

-Με αυτό το τρόπο, ας παρακινούμε ως μέλη του σώματος του Χριστού, ο ένας τον άλλο σε πράξεις αγάπης και καλά έργα. Ας κάνουμε τον καλό καρπό του Αγίου Πνεύματος. Και ας αυξάνουμε σε αληθινή αγάπη, γιατί η αγάπη ποτέ δε θα χαθεί.

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ»

Παρόλο που δεν δημοσιεύουμε σχόλια, διαβάζουμε ευχαρίστως όσα μας στέλνονται 

και τα λαβαίνουμε υπόψη μας.

Υπάρχουν και καλές λύσεις...

ΠΗΓΗ: www.prasinomple.gr

Αντί να περιμένουμε τους "μεγάλους" να σκεφτούν τον διπλανό μας, ας κάνουμε  εκείνο που περνάει από το χέρι μας, όπως το παραπάνω καλό παράδειγμα.

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ»

Παρόλο που δεν δημοσιεύουμε σχόλια, διαβάζουμε ευχαρίστως όσα μας στέλνονται 

και τα λαβαίνουμε υπόψη μας.

Το ανικανοποίητο του ανθρώπου...

Ένας αρχαίος μύθος λέει ότι, κάποτε ένας Κένταυρος (μισός άνθρωπος και μισός άλογο), ζήτησε από την Αθηνά να τον κάνει άνθρωπο.

–Δε μπορώ, της παραπονέθηκε, να είμαι ένα νόθο πλάσμα, και να μη μπορώ να πω τον εαυτό μου ούτε άνθρωπο, ούτε κτήνος.

Αλλά η Αθηνά δεν του έκανε τη χάρη, λέγοντας:

–Ζητάς μια χίμαιρα. Θέλεις να γίνεις άνθρωπος, ενώ όλοι οι άνθρωποι ζητούν να μην είναι άνθρωποι. Άλλοι από αυτούς με την ευσέβεια θέλουν να γίνουν θεοί, κι άλλοι με την ακολασία γίνονται κτήνη!...

Ο λόγος του Θεού το διατυπώνει διαφορετικά:

«Ο άνθρωπος ο εν τιμή και μη εννοών ωμοιώθη με τα κτήνη τα φθειρόμενα» (Ψαλ. 49:20)

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ»

Παρόλο που δεν δημοσιεύουμε σχόλια, διαβάζουμε ευχαρίστως όσα μας στέλνονται 

και τα λαβαίνουμε υπόψη μας.