27.7.10

======================
ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΝΕΜΩ
Ν




Ο Θεός είναι, «ο στεγάζων με ύδατα τα υπερώα αυτού• ο ποιών τα νέφη άμαξαν αυτού• ο περιπατών επί πτερύγων ανέμων» Ψαλ. 104:3

Αύριο το πρωί θα ταξιδέψω στην Αμερική.

Αν και χωμάτινο ανθρωπάκι, θα βρεθώ άλλη μια φορά «επί πτερύγων ανέμων».
Δεν το θεωρώ ανταγωνισμό προς τον Θεό.

Αντίθετα θαυμάζω τα μεγαλεία Του, τους νόμους που δημιούργησε, τη σοφία που έδωσε στους ανθρώπους για να εκμεταλλεύονται αυτούς τους νόμους, και πηγαίνω με την ελπίδα ότι εκεί που θα πάω θα βρω κι άλλους ανθρώπους που σέβονται και αγαπούν τον Θεό.

Γι’ αυτούς πηγαίνω, όχι για την υπερδύναμη, ούτε για τον πλανητάρχη, ούτε για να θαυμάσω το αμερικάνικο όνειρο, ούτε για να ζηλέψω όσα γίνονται εκεί με κινητήρια δύναμη –μαζί με άλλα– την εκμετάλλευση του πλούτου και των δυνάμεων άλλων λαών.

Ο Θεός έχει παντού δικό Του λαό. Εκείνον θέλω να συναντήσω και, ελπίζω να έχω την ευκαιρία να γράψω εδώ κάποιες από τις ωραίες στιγμές που θα μου χαρίσει ο Θεός εκεί.

Στην χώρα πέρα από τον Ατλαντικό λένε πως υπάρχουν πολλά ωραία πράγματα.
Στην χώρα πάνω από τα σύννεφα είναι ο Πατέρας μου Θεός και ο Κύριός μου Ιησούς Χριστός.

Κάποια στιγμή θα ταξιδέψω κι εκεί.

Ως τότε αρκούμε να θαυμάζω τα υπολείμματα της αρχικής Δημιουργίας που, αν και εμείς οι άνθρωποι την καταστρέφουμε με κάθε δύναμη, ο Θεός την συντηρεί ακόμη ωραία και εντυπωσιακή.



.