Άγιον Όρος και Ευρωπαϊκά κονδύλια...
Του Αγιορείτου Μοναχού Βλασίου(«Ορθόδοξος Τύπος» 28-2-2014)
--------------------
ΠΟΛΛΟΙ, τόσον Μοναχοί όσον και Λαϊκοί, φρονούν, πιστεύουν και λέγουν ότι τα Ευρωπαϊκά χρήματα που πήρε το Άγιον Όρος για την αναστήλωση των Ι. Μονών του από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ακάθαρτα, καταραμένα, μολυσμένα και βέβηλα, επειδή προέρχονται από Σιωνιστές Ευρωπαίους, αιρετικούς, μασόνους, άθεους και άπιστους, ως έτι το πλείστον ανθρώπους, που θεσμοθετούν και νομιμοποιούν ανερυθριάστως την ανομία και την ασέβεια˙ και όχι από αδελφούς Ορθοδόξους Χριστιανούς• και δεν έπρεπε να τα είχε πάρει.
Άλλοι πάλιν φρονούν το αντίθετον• ότι τα χρήματα αυτά είναι... ευλογία και δώρον της Παναγίας για την αναστήλωση των Ι. Μονών της!
Άλλοι πάλιν λέγουν ότι μας ανήκουν. Δικά μας είναι και μας τα παίρνουν με τους φόρους και μας τα δίνουν πίσω ως «συναιτερικόν δώρον».
Εμείς όμως, για να δούμε ποιοι φρονούν ορθά και ποιο είναι το σωστό, πρέπει να ψάξουμε τις Θείες Γραφές και τους Αγίους Πατέρας, για να ιδούμε πώς ενεργούσαν και έπρατταν οι ευσεβείς άνθρωποι σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Ο Μέγας Αντώνιος λέγει, κάθε τι που θέλει να μάθει ο άνθρωπος αν είναι ορθό, πρέπει να έχει την μαρτυρία των Θείων Γραφών. Ωσαύτως και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέγει ότι κάθε τι που θέλει ο άνθρωπος να μάθει αν είναι γνήσιο και όχι κάλπικο, να το δοκιμάζει στην «Λυδίαν Λίθον», που είναι οι Θείες Γραφές. Παρόμοιον παράδειγμα μπορούμε να φέρουμε και το μηχάνημα που έχουν οι Τραπεζίτες, με το οποίον τσεκάρουν τα χαρτονομίσματα, αν είναι γνήσια ή κάλπικα.
Οι Θείες Γραφές λοιπόν είναι ο καθρέπτης, που δείχνει και ξεχωρίζει την αλήθειαν από το ψεύδος.
Βρίσκουμε λοιπόν, στην Παλαιά Διαθήκη (Βασιλειών Γ', Ε' 15-32), ότι ο βασιλιάς του Ισραήλ Σολομών έκτισε Ναό στον αληθινό Θεό τον ποιητή ουρανού και γης. Και αποτάθηκε στο βασιλιά τής Τύρου Χιράμ και έκαμε συμφωνία μαζί του να αποστείλει ο Χιράμ τούς δούλους του στο Όρος του Λιβάνου να κόψουν κέδρινα και πεύκινα ξύλα για την ανοικοδόμηση του Ναού, όπως και έγινε. Με αντάλλαγμα κατ' έτος ο βασιλιάς Σολομών να στέλνει στον Χιράμ 20 χιλιάδες σίκλων σιταριού και 20 χιλιάδες σίκλων λαδιού.
Όμως, ως αναφέρει η Γραφή, «ο Χιράμ αγαπούσε τον Δαυίδ, τον πατέρα Σολομώντος πάσας τας ημέρας». Ήταν δηλαδή προσφιλής τόσον στον βασιλιά Δαυίδ όσο και στον περιούσιο Λαό του Θεού και σεβόταν τον αληθινό Θεό του Ισραήλ.
Βρίσκουμε επίσης και στο κατά Λουκάν Ιερόν Εύαγγέλιον (Ζ', 1-10), ότι ένος εκατοντάρχου εθνικού (Ρωμαίου) ο δούλος ήταν πολύ άρρωστος και κόντευε να αποθάνει. Και άκουσας τα κατορθώματα του Χριστού έστειλε Ιουδαίους πρεσβυτέρους να τον καλέσουν να πάει στο σπίτι του να θεραπεύσει τον δούλο του. Όταν συνάντησαν τον Χριστό τού ανήγγειλαν περί του ασθενούντος δούλου του εκατοντάρχου και του είπαν επίσης ότι ο εκατόνταρχος αυτός αγαπά το έθνος των Ιουδαίων και την συναγωγή τους αυτός τους την έκτισε.
Βλέπουμε εδώ ότι ο εθνικός αυτός και τον περιούσιο Λαό τού Θεού αγαπούσε και τον Θεό σεβόταν των Ιουδαίων παρόλο που δεν ανήκε σ’ αυτόν. Ο Θεός δέχεται τις εισφορές και ευεργεσίες των αγαθοπροαιρέτων εθνικών.
Βρίσκουμε επίσης στους Ψαλμούς του Δαυίδ το έξης: «Παιδεύσει με δίκαιος εν ελέει και ελέγξει με, έλαιον δε αμαρτωλού μη λιπανάτω την κεφαλήν μου» (ΡΜ' 5). Δηλαδή θα δεχθώ την παιδεία και τον έλεγχο που προέρχεται με αγάπη από τον δίκαιο, δεν θα δεχθώ όμως την βοήθεια και ελεημοσύνη του αμαρτωλού και άσεβους.
Οι Αποστολικές διατάξεις ορίζουν να μη δέχεται ο πρεσβύτερος τα δώρα των πορνών που προσφέρονται στον Οίκο του Θεού, ούτε από οποιονδήποτε άλλο αμαρτωλό αμετανόητο. «Όθεν προσεκτέον εστί μη λαμβάνειν τον ιερέα προσφοράν, μηδέ προσφέρει υπέρ των τοιούτων οι την αμαρτίαν αναίδην διενεργούσι μήποτε και αυτός συγκατακριθή» (Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης).
Επίσης: «Οι εν αμαρτίαις γενόμενοι και μη μεταγνόντες, ου μόνον ουκ εισακουσθήσονται προσευχόμενοι αλλά και τον Θεόν παροξύνουσιν, υπομιμνήσκοντες αυτόν της εαυτών μοχθηρίας˙ περιΐστασθε ουν τας τοιαύτας διακονίας ως άλλαγμα κυνός και μίσθωμα πόρνης˙ εκάτερα γαρ τους νόμους απηγορεύεται• ούτε γαρ Ελισσαίος τα παρά του Αζαήλ κομισθέντα εδέξατο» (κεφ. Ζ, βιβ. Δ΄ Αποστολικών Διατάξεων).
Βρίσκουμε και στο βίο του Αγίου Οσιομάρτυρος Στεφάνου του Νέου (28 Νοέμβριου), ότι ως ηγούμενος που ήταν, όχι μόνο δεν υπέγραψε τα Πρακτικά της εικονομαχικής Συνόδου της Ιερείας όταν οι απεσταλμένοι τού τα έφεραν στη Μονή, αλλά και τους εξεδίωξε ως αιρετικούς, μη δεχθείς ούτε τα προσφερόμενα από τον αυτοκράτορα προς αυτόν δώρα και τρόφιμα. Ανέφερε μάλιστα ότι δεν ήτο δυνατόν να γευθεί από αυτά τα όποια του προσέφεραν οι αιρετικοί.
Από όλες αυτές τις μαρτυρίες βγαίνει το συμπέρασμα: Ότι ο Θεός δέχεται τις εισφορές, βοήθειες και ευεργεσίες ανθρώπων με αγαθή προαίρεση, αυτών που σέβονται την αρετή, την αλήθεια και την ευσέβεια. Δέχεται την ευεργεσία στην Εκκλησία του και στον πιστό Λαό Του, όταν αυτή προέρχεται από αγαθοκίνητα χέρια. Όταν όμως αυτή προέρχεται από πονηρούς ανθρώπους, που εργάζονται ασυστόλως την αμαρτία και είναι ασεβείς, υποκριτές και εχθροί τής αληθείας, της ευσεβείας και της αρετής, που όχι μόνο πράττουν την ασέβεια φανερώς, αλλά και την νομιμοποιούν και θεσπίζουν νόμους που αρέσουν στον Διάβολο και στους οπαδούς του και υποχρεώνουν τους συνεταίρους να συμβαδίζουν στο ίδιο αντίθεο πνεύμα και δόγμα, όχι μόνον δεν την δέχεται ο Θεός αλλά και τιμωρεί αυτήν και τους εργάτας αυτής.
Το είπαν οι Ευρωπαίοι αρκετές φορές: Όποιος δεχθεί τα ευρωπαϊκά χρήματα (δωρεές), πρέπει να δεχθεί και το πνεύμα και το δόγμα τής Ευρώπης.
Καλύτερα ήταν να μη έπαιρνε το Άγιον Όρος τα ευρωπαϊκά κονδύλια, (παρόλα τα τεράστια ποσά που εχρειάζοντο να αναστηλωθούν), αλλά να άνοιγε ένα «έρανο για αναστήλωση των Ιερών Μονών του Άθω» και στο εσωτερικό τής χώρας, αλλά και στον απόδημο Ελληνισμό, και ο Θεός θα βοηθούσε να εμαζεύοντο τα απαιτούμενα ποσά και θα εμνημονεύοντο ως δωρητές κι ευεργέτες, αδελφοί εν Χριστώ Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Τον καιρό την Τουρκοκρατίας κατέφευγαν προς βοήθεια Αγιορείτες Μοναχοί για τις καυθείσες ή ερημοθείσες Μονές τους, μόνον σε Ορθόδοξους λαούς, όπως Ρουμάνους, Ρώσους και άλλους.
Οι 18 Αγιορείτικες Μονές έπρεπε να μιμηθούν το καλό παράδειγμα των Ι. Μονών Κωνσταμονίτου και Εσφιγμένου που δεν υπέπεσαν στον πειρασμό των Ευρωπαϊκών πακέτων.
Πάντως το μεγαλύτερο σημείο ότι δεν ευηρεστήθη η Παναγία για τη λήψη των Ευρωπαϊκών πακέτων, για την αναστήλωση των Μονών της, στο Περιβόλι Της, είναι ότι ήρθε στις Μονές του Άθω η δυσάρεστη είδηση, η απαίτηση από τις Ιερές Μονές φορολογίας 23%, από τους Πολιτικούς τής Χώρας επ' ευκαιρία της οικονομικής κρίσεως, κατά καθοδήγηση προφανώς από τους Ευρωπαίους Εταίρους.
Σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα το Άγιον Όρος ήτο απηλλαγμένο φορολογίας τόσον στην Βυζαντινοκρατία, όσο και στην Τουρκοκρατία. Πολλοί είπαν ακόμη ότι ίσως με την λήψη των Ευρωπαϊκών κονδυλίων, αργότερα τεθεί θέμα καταργήσεως του αβάτου του Αγίου Όρους, με νέους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κάποτε κάποιος ρώτησε: Τι είναι Ευρωπαϊκή Ένωσης; Και κάποιος άλλος απάντησε: «Ευρωπαϊκή Ένωσις είναι Συνωμοσία ομάδος κρατών κατά του θελήματος και των εντολών του Θεού».
|
