22.9.12

Πονηρές "τριάδες"...

Πονηρές "τριάδες"...
==
__Τρέμουν σαν "φαντάσματα" τους Τροϊκανούς, αυτοί που είναι "φαντάσματα" κυβέρνησης...
__«Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται», και το μόνο βέβαιο που έχει αποδειχθεί από τις επαφές της εσωτερικής "τρόικας" με την τρόικα των τοκογλύφων είναι πως οι δικοί μας ούτε ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΙ είναι ούτε καλοί...
__Ευτυχώς που οι επικεφαλής της τρόικας φεύγουν από την Αθήνα για λίγες ημέρες... μήπως και ξαναβρούν την ψυχή τους οι παληκαράδες μας... 
__

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com

Τέτοια πράγματα δεν γίνονται...

Τέτοια πράγματα δεν γίνονται...
==
__Τέτοια συκοφαντία για τους αστυνομικούς; Αλίμονο...
__Και να ήθελαν οι ίδιοι να κάνουν τις "Φιλιππινέζες", δεν θα το επέτρεπε η "αξιοπρέπεια" των προστατευομένων προσώπων... (καλέ γιατί γελάτε;)
__Αλίμονο... σε ποια χώρα ζούμε;
__

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com

Μία παραβολή...

Μία παραβολή...
=
Ο μύθος λέει για κάποιον βασιλιά που χρειάστηκε έναν πιστό υπηρέτη και έπρεπε να επιλέξει μεταξύ δύο υποψηφίων.

__Τους όρισε λοιπόν έναν μισθό και τους είπε να γεμίσουν ένα καλάθι με νερό από μία κοντινή δεξαμενή, λέγοντας ότι θα έρθει το βράδυ για να επιθεωρήσει το έργο τους.

__Όταν έριξε δύο κουβάδες νερό στο καλάθι, ο ένας είπε: «Τι βγαίνει από αυτό το άχρηστο έργο; Μόλις ρίχνω το νερό, αυτό τρέχει από τις πλευρές του καλαθιού".
__Ο άλλος απάντησε, «Ναι αλλά έχουμε ήδη πάρει το μισθό μας. Το λόγο της εργασίας αυτής τον ξέρει ο αφέντης μας. Δεν είναι δική μας υπόθεση. Εκείνος είναι σοφός βασιλιάς και κάποιο σκοπό πρέπει να έχει που εμείς δεν καταλαβαίνουμε".
__"Εγώ δεν είμαι ανόητος για να κάνω τέτοια δουλειά», είπε ο παραπονιάρης αφήνοντας κάτω τον κουβά του και έφυγε.
__Ο άλλος άντρας συνέχισε μέχρι που η δεξαμενή άδειασε εντελώς. Κοιτάζοντας κάτω, είδε κάτι που έλαμπε στον πάτο – ήταν ένα δαχτυλίδι.
__«Τώρα βλέπω το λόγο που άξιζε να ρίχνω το νερό στο καλάθι!" είπε ο άνθρωπος. "Ο βασιλιάς έψαχνε το δαχτυλίδι του. Αν ο κουβάς είχε σηκώσει το δαχτυλίδι πριν αδειάσει η δεξαμενή, θα είχε φιλτραριστεί από το καλάθι και τώρα που το νερό άδειασε, το δαχτυλίδι έμεινε στον πάτο. Άρα το έργο μας δεν ήταν άχρηστο".
__Έτσι όμως και ο βασιλιάς βρήκε τον κατάλληλο για έμπιστο υπηρέτη του!

=
__Το θέμα είναι, πως στη ζωή μας υπάρχουν πολλά ανεπιθύμητα συμβάντα που συνέβησαν ή θα συμβούν και μόνο ο Θεός ξέρει γιατί.
__Το μόνο που εμείς χρειάζεται να κάνουμε είναι να εκτελούμε το θέλημά του και να παραμένουμε πιστοί.

__Πειθαρχώντας στον Θεό και με τα μάτια προσηλωμένα στον Χριστό, δεν έχει σημασία τι συμβαίνει γύρω. Εκείνος είναι εκεί και Εκείνος ξέρει… καλύτερα.
.
__

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com

Ύδωρ αλλόμενον...
__«Τί είναι το ΄΄αλλόμενον ύδωρ΄΄ πού δίνει η πίστη στον Χριστό;» ρωτάει ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, αναφερόμενος στο λόγο του Χριστού προς την Σαμαρείτισσα. («Κερκυραϊκή Αλήθεια», τ. 246).
__Και απαντά:

=
«[…] Είναι η παρουσία τού ίδιου του Θεού στην ζωή μας. Είναι η χάρις του Πνεύματος, το όποιο ευλογεί την ζωή μας, την σκέψη μας, την καρδιά μας, τις ενέργειες μας και μάς καθιστά πνευματοφόρους. Κανένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να ξεδιψάσει την δίψα του για νόημα ζωής, για ουρανό, για αιωνιότητα, για γνώση, όταν έμεινε στα ανθρώπινα. Γιατί όλα αυτά έχουν όρια τον παρόντα κόσμο. Η παρουσία τού Θεού ανοίγει τα πνευματικά μας μάτια και μάς οδηγεί στην θέαση της αιωνιότητας. Και όπως το νερό που ξεπηδά από την πηγή δεν εξαντλείται, έτσι και ο ίδιος ο Θεός ουδέποτε εξαντλείται. Πάντοτε μάς δίνεται.
Είναι η θέαση του τρόπου της ζωής μας μέσα από ένα άλλο πρίσμα, αυτό της καθάρσεως που ακολουθεί την μετάνοια. Όπως το νερό καθαρίζει και ξεπλένει τον άνθρωπο από τον υλικό ρύπο, έτσι και η λήψη τού ύδατος του αλλομένου εις ζωήν την αιώνιον, του Χριστού και του Ευαγγελίου, μάς κάνει να κρίνουμε τη ζωή μας, να βλέπουμε τί μάς χωρίζει από το Θεό και τον συνάνθρωπο, τί ρυπαίνει αληθινά την συνείδηση μας, γιατί μάς κάνει να νιώθουμε ότι έχουμε παραβιάσει τις άξιες και τους νόμους με τους οποίους ο Θεός την προίκισε. […] Είναι η κλήση μας να μοιραστούμε την πηγή, την χαρά και την δροσιά τού ύδατος με τους συνανθρώπους μας. Δεν αρκεί να ξεδιψούμε μόνοι μας ή για τον εαυτό μας. Χρειάζεται να δίνουμε στους άλλους την αφορμή να βρούνε κι εκείνοι την αλήθεια. Καλούμαστε ως χριστιανοί να δούμε τη ζωή μας μέσα από την ιεραποστολή, να δούμε την σχέση μας με τον Χριστό ως ευκαιρία κλήσεως και μαρτυρίας για ζωή προς όλους.
Η εποχή μας έχει καταστήσει αυτές τις τρεις καταστάσεις μη ρεαλιστικές για τον άνθρωπο.
Ό άνθρωπος έχει αντικαταστήσει το Θεό με τον εαυτό του και τα επιτεύγματα του, τον πολιτισμό και τα αγαθά του, με αποτέλεσμα να μην εμπιστεύεται την αληθινή γνώση στην χάρη τού Αγίου Πνεύματος, αλλά στην δύναμη της διανοίας. Θεωρεί την αμαρτία δικαίωμά του και αρνείται την μετάνοια, με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει τι σημαίνει ρύπος πνευματικός. Παράλληλα, έχει φιμώσει την συνείδησή του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διακρίνει τι είναι γνήσιο και αληθινό στη ζωή, αλλά βλέπει τα πάντα μέσα από τον εγωκεντρισμό του. […]»
=

__

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com