Απʼ την ηδονή στην οδύνη!
__Στην εφημερίδα "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" δημοσιεύθηκαν τα εξής:
«...
Ηδονή, σημαίνει ευχαρίστηση, τέρψη, απόλαυση. Προέρχεται απʼ το ρήμα «ήδομαι», που σημαίνει αισθάνομαι ευχαρίστηση, ευφραίνομαι. Προκαλείται απʼ την ικανοποίηση ορισμένων αναγκών, ορμών ή επιθυμιών. Την αισθανόμαστε όταν γευόμαστε την τροφή ή το ποτό, όταν ικανοποιούμε το σεξουαλικό ένστικτο, αλλά κι όταν παρακολουθούμε μια συναυλία ή ένα θεατρικό έργο. Έτσι ταυτίζεται με τις σωματικές και σαρκικές απολαύσεις, που έχουν σχέση με τα ένστικτα της αυτοσυντήρησης και της διαιώνισης του είδους.
Οδύνη, αντίθετα, σημαίνει ψυχικός πόνος, ισχυρή λύπη, θλίψη, άλγος.
Το κακό είναι όταν η ηδονή καταλήγει στην οδύνη! Όταν η ηδονή είναι η λεωφόρος της οδύνης!
...
Έτσι η ηδονή, όταν δεν είναι σωστή, δεν οδηγεί μόνο στην οδύνη, αλλά και στην απώλεια. Η οδύνη αυτή είναι απλώς ο προάγγελος του χωρισμού μας απʼ τον Θεό!
...»
Είναι ψέμα ότι η ηδονή οδηγεί πάντα στην οδύνη.
Είναι δώρο του Θεού για να ομορφαίνει τη ζωή μας και να μας ετοιμάζει για τη Βασιλεία του Θεού, όπου θα απολαύσουμε την άκρα ηδονή της κοινωνίας με τον Θεό.
Όταν όμως η ηδονή υπηρετεί την ΑΜΑΡΤΙΑ,
τότε οδηγεί στην ΟΔΥΝΗ.
και επιπλέον...
όταν δεν είναι σωστή, δεν οδηγεί μόνο στην οδύνη,
αλλά και στην απώλεια.
Και το μέγα πρόβλημα είναι πως ενώ έχουμε την δυνατότητα να κυνηγήσουμε την ΗΔΟΝΗ δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ΟΔΥΝΗ που συνοδεύει την αμαρτωλή ηδονή.
Η επιλογή είναι δική μας λοιπόν. Ας απολαμβάνουμε την ηδονή που δεν οδηγεί στην οδύνη. Στο χέρι μας είναι.
«Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου».
Ψαλμός 16:11
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ"
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε