Εισόδια και άλλα παραμύθια...
.
_Σε μήνυμά που εξέδωσε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος στις 19 Νοεμβρίου, με αφορμή την εορτή των «Εισοδίων της Θεοτόκου», κυριολεκτικά «μας έκανε την καρδιά περιβόλι...».
Πρώτα απ’ όλα επειδή ο ίδιος παραδέχεται ότι πρόκειται για «μια γιορτή που δεν εμφανίζεται ως γεγονός μέσα στην Αγία Γραφή», και πως «η Εκκλησία μας αντλεί τις πληροφορίες της από τα λεγόμενα απόκρυφα ευαγγέλια. Είναι μια από τις λίγες εξαιρέσεις πού κάνει».Στη συνέχεια αρχίζει να παραθέτει στοιχεία αυτού του ΜΥΘΟΥ, όπως π.χ. ότι η Μαριάμ «προσφέρθηκε στο Ναό σε ηλικία τριών ετών».Και παρ’ όλα αυτά επιμένει να παρουσιάζει το παραμύθι ως «θεολογικό γεγονός, που έχει και κάποια ιδιαίτερη σημασία για τον κάθε ένα μας».Στη συνέχεια προσπαθεί να πει ότι οι γονείς της Μαρίας ήταν στείροι και «αμφότεροι προβεβηκότες εν ταις ημέραις αυτών» (Λουκ. α' 7) όμως κάνει λάθος επειδή αυτό αναφέρεται στους γονείς του Βαπτιστή και όχι στους γονείς εκείνης.Λέει ύστερα ότι τα παιδιά που γεννιούνται με φυσικό τρόπο δεν είναι καθαρά, αλλά «είναι καρπός επιθυμίας προς ηδονή». Με τον τρόπο αυτό αναιρεί τα λεγόμενα υπό του Παύλου, ότι «τα τέκνα [των πιστών] είναι άγια» (1Κορ. 7:14).Παρουσιάζει την κοσμική γνώση ως «μολυσμό» και μάλιστα αυτός που έχει λάβει διπλώματα όσο λίγοι. Στο σημείο αυτό επικαλείται έναν άλλο φαντασιόπληκτο «πατέρα» τον Γρηγόριο Παλαμά, που ισχυρίζεται ότι ο Θεός μεταμόρφωσε τον Ναό σε «σε δικό της εκπαιδευτήριο», για να αποκτήσει «την γνώση του Θεού μέσα στον ναό...».Επίσης την αναγάγει ως «πύλη του ουρανού» και ως την «πύλη του μυστηρίου του Θεού». Της κάνει επίσης μύστη προς τον Θεό, αφού «κάθε ένας από εμάς, πού μπορεί να αποκαταστήσει μια πνευματική σχέση και επικοινωνία με το πρόσωπο της Θεοτόκου, γνωρίζει όχι την Θεοτόκο μόνον, κυρίως γνωρίζει τον Θεό».Εν τέλει εύχεται: «να δώσει ό Θεός με το παράδειγμα της καθαρότητος του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου, μέσα από την δική της πύλη να εισοδεύσουμε όλοι στο μυστήριο του Θεού, για να μπορέσουμε ύστερα από ένα μήνα να τον συναντήσουμε κι εμείς «μεθ' ημών», μαζί μας, μέσα στην καρδιά μας, την ήμερα των Χριστουγέννων και να κρατήσουμε διαρκώς αυτόν τον θησαυρό στην πορεία μας σ’ αυτήν την ζωή, έως ότου υπό τελείαν έννοιαν και όχι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, αλλά πρόσωπο προς πρόσωπο, να Τον αντικρύσουμε στην Βασιλεία Του. Αμήν».Ύστερα από τα παραπάνω απορούμε τι τον χρειάζεται τον Χριστό ο σεβασμιότατος, αφού τις περισσότερες από αρμοδιότητες που έδωσε στον Χριστό ο Θεός, ο δεσπότης τις αποδίδει στην Μαρία;__________Ας σημειώσουμε εδώ από την ιστορία –όπως γράφει ο Θεολόγος κ. Γ. Χρ. Μπάρδος, ότι: «Ο ακριβής χρόνος της καθιερώσεως της εορτής αγνοείται. Εκείνο που είναι γνωστό ιστορικά είναι ο πρώτος ναός των Εισοδίων και προφανώς και η αρχή της εορτής. Και αυτός εντοπίστηκε πάνω στα ερείπια του πλέον παλαιού ναού του Σολομώντος κατά προτροπή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, και τα εγκαίνια έγιναν 21 Νοεμβρίου του 543 επί Πατριάρχου Ιεροσολύμων Πέτρου του Α΄.»Αλλά και ο επίσης Θεολόγος κ. Λ. Σκόντζος γράφει ότι: «Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου [...] καθιερώθηκε γύρω στον 6ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με βάση την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας [πάλι η παράδοση]. Ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638) κάνει λόγο στα γραπτά του για την εορτή αυτή. Στην Κωνσταντινούπολη καθιερώθηκε γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα. [...] Βεβαίως δεν υπάρχουν βιβλικές μαρτυρίες για το γεγονός αυτό. Πληροφορίες αντλούμε από την παράδοση της Εκκλησίας μας, η οποία διέσωσε πάμπολλα γεγονότα, τα οποία δεν ιστορούνται στα Ιερά Ευαγγέλια.»
=================
