Το "τάμα" της Αλίκης...
__Το "αγιορίτικο βήμα" πληροφορεί...
==
__Ντροπή στους δήθεν υποστηρικτές της "Ορθοδοξίας"...
Το «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ» και η σελίδα «ΤΥΧΙΚΟΣ» στο Facebook είναι αδελφές του «ΤΥΧΙΚΟΣ» www .tyxikos .gr / Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση: neakaipalaia@gmail.com >>> ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Η αναδημοσίευση ύλης από τις σελίδες μας σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της. Αυτό όμως δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συμφωνούμε ή εγκρίνουμε τις απόψεις των άλλων.
__Ντροπή στους δήθεν υποστηρικτές της "Ορθοδοξίας"...
Ιδιαίτερα οι θρησκευτικοί άνθρωποι διατρέχουν περισσότερο κίνδυνο να πουν μαζί με το Φαρισαίο: «ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων» ( Λουκ. ιη΄, 11 ) . Γύρω μας κυριαρχεί το κακό. Οι άνθρωποι συχνά βουλιάζουν στην άγνοια και την αμαρτία. Εύκολα μας έρχεται η ιδέα: «Δεν είμαστε σαν κι εκείνους, είμαστε καλύτεροι!». Μια τέτοια ιδέα μπορεί να μας δημιουργήσει υψηλό φρόνημα, να καλλιεργήσει μέσα μας την υψηλοφροσύνη και την έπαρση, οπότε η ταπεινοφροσύνη πάει περίπατο. Θέλει πολλή προσοχή. Θέλει η ταπεινοφροσύνη περισσότερη πεποίθηση στο Θεό και λιγότερη στον εαυτό μας. Θέλει άγρυπνη παρακολούθηση των κινήσεων της καρδιάς μας. Χρειάζεται πάντα η καθοδήγηση σοφού και διακριτικού πνευματικού.
Το να μπορούμε να ζούμε στην πλήρη αλήθεια, να δεχόμαστε τον έλεγχο του άλλου και να μη θιγόμαστε, να μη βλέπουμε τον εαυτό μας υψηλότερα από τους άλλους, δεν είναι εύκολο πράγμα.
Υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν τους εαυτούς τους ταπεινόφρονες. Αν όμως κάποιος διπλανός τους πει ένα λόγο προσβλητικό, εκεί αμέσως φουντώνει ο εγωισμός τους και γίνονται θηρία. Λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: «Οι περισσότεροι από εμάς ονομάζουμε τους εαυτούς μας αμαρτωλούς∙ ίσως να το παραδεχόμαστε. Αλλά την ταπεινόφρονα καρδιά την ελέγχει η προσβολή και η εξουδένωση εκ μέρους των άλλων».
«[…] ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορούν οι χριστιανοί να χρησιμοποιούν όλα τα είδη μουσικής στις συνάξεις και στις λατρείες της εκκλησίας;• ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το θέμα του είδους της μουσικής διχάζει συχνά τις γνώμες. Πρέπει να σημειώσουμε άτι κάθε μουσική δεν ταιριάζει σε κάθε εκκλησιαστική λατρεία Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η λατρεία δεν είναι αποτέλεσμα οργάνωσης, αλλά είναι η πηγαία έκφραση της πίστης και λατρείας στον αληθινό Θεό Επίσης νομίζω, ότι ο τρόπος λατρείας θα πρέπει ν' ανταποκρίνεται σε αυτό που είμαστε. Το λέω αυτό διότι λόγω παγκοσμιοποίησης έχουμε υιοθετήσει πολλά ξένα στοιχεία, χωρίς να ξέρουμε με ακρίβεια αυτά πώς δημιουργήθηκαν, τι ιστορία έχουν. Έχουμε πάρει πολλά π.χ. από την αμερικάνικη κουλτούρα, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη πώς σκέπτεται ο Αμερικανός. Αυτά δεν πρέπει να σημαίνει απαραίτητα ότι η χρήση της μουσικής από άλλη κουλτούρα δεν μπορεί να είναι ωφέλιμη. Πάντοτε η «πνευματική ωδή» δε γίνεται από μόνη της πνευματική, αλλά εξαρτάται από το άτομο που ψάλλει.Πέρα όμως από αυτό, είναι θεμιτό να εξετάζουμε το περιεχόμενο του ύμνου. Έχει ως κεντρικό μήνυμα το έργο του Ιησού Χριστού: Είναι βιβλικό περιεχόμενο, ή επικεντρώνεται περισσότερο στις φράσεις –Κύριε εγώ λατρεύω, εγώ μιλάω, εγώ ψάλλω, έτσι νιώθω–; Υπάρχουν βεβαίως πολλοί σύγχρονοι ύμνοι που εκ πρώτης όψεως φεύγουν από το «εγώ» και πάνε στο «εσύ». Παρόλα αυτά μια προσεκτικότερη ματιά αποκαλύπτει πολύ συχνά ρηχό περιεχόμενο, βασισμένο πιο πολύ στο συναίσθημα παρά στο λόγο του Θεού. Γενικά παρατηρώ ότι στις λατρείες των εκκλησιών μας τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί μεγάλη σημασία στη μουσική, όπου προσανατολίζεται πρωταρχικά σε αμερικανικά πρότυπα. Ο λόγος του Θεού προσωπικά μού δείχνει ότι η εκκλησιαστική ζωή στα πρώτα χριστιανικά χρόνια χαρακτηρίζεται από πολύ απλά πράγματα, την κοινωνία και την αγάπη των αδελφών, την προσευχή, τη νηστεία και το Λόγο. Καλό είναι να υπάρχει και η μουσική κουλτούρα στην εκκλησία, αλλά μέσα σε πλαίσια ισορροπημένα και προς συμφέρον όλων των πιστώνΣτο ερώτημα αν «επιτρέπονται» ορισμένα είδη μουσικής ή όχι, ο λόγος του Θεού μού λέει ότι όλο είναι στην εξουσία μας, αλλά όλα δε συμφέρουν. Δεν ταιριάζουν όλα τα είδη της μουσικής σε κάθε συγκέντρωση. Οι νεότεροι θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τούς μεγαλύτερους και βεβαίως το ίδιο και αντιθέτως. Στόχος λατρείας θα πρέπει να είναι ο Θεός, το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και όχι η μουσική μου προτίμηση.[…]»Περιοδική «Φωνή του Ευαγγελίου», Ιαν. 2013.
__Σε λίγες ημέρες (14 Φεβρουαρίου) είναι η εορτή των μοιχών και μοιχαλίδων ή, αλλιώς, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΙΠΟΤΕ!!!
__Μην αφήσετε τη ζωή σας να παρασυρθεί από το ρεύμα αυτού του ΜΑΤΑΙΟΥ κόσμου με όλη την ακαθαρσία του...