Τελείωσε
και τούτη τη χρονιά το ΠΑΣΧΑ...
Των
Ιουδαίων –αυτό που τα θρησκευτικά
βιβλία το γράφουν “ΦΑΣΚΑ”...
Των
Χριστιανών: Πάσχα Ελλήνων, Πάσχα Λατίνων,
Πάσχα Αρμενίων, Πάσχα Διαμαρτυρομένων,
Πάσχα των ``Μαρτύρων της Σκοπιάς’’
κ.ο.κ...
Υπήρχε
και το ΠΑΣΧΑ των Δικτατόρων...
Ακόμη
θυμάμαι από τα χρόνια της 7χρονης
Δικτατορίας τα ραδιόφωνα να παπαγαλίζουν
το σύνθημα «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΕΛΛΑΣ
ΑΝΕΣΤΗ», εξισώνοντας τον Σωτήρα Χριστό
με τον «σωτήρα Παπαδόπουλο» και τα
πρωτοπαλίκαρα του να χορεύουν δημοτικούς
χορούς στα στρατόπεδα...
Όλοι
τέλος πάντων και με κάποιο τρόπο έχουν
το ΠΑΣΧΑ τους...
Αλλά
τι είναι το ΠΑΣΧΑ;
Για
πολλούς δεν είναι τίποτε περισσότερο
από ελάχιστες ώρες στις εκκλησίες,
ελάχιστη νηστεία –για το χατίρι της
γιαγιάς–,
ελάχιστες ώρες παρακολούθησης σχετικών
ταινιών από την τηλεόραση...
Για
τα παιδάκια σε κάποια χωριά, όλο και
λιγότερα ΠΑΣΧΑ είναι τα κάλαντα του
«Λάζαρου», τα κουλουράκια της γιαγιάς
ή του φούρναρη, τα κόκκινα αβγά, και το
στριμωξίδι το βράδυ του Μ. Σαββάτου για
το «Χριστός Ανέστη» και τα πυροτεχνήματα...
Για
τους μεγαλύτερους λαμπάδες, βαφτιστήρια,
μαγειρίτσα, αρνί... και “Χρόνια
Πολλά”... κυρίως Χρόνια Πολλά...
Ήθη
και έθιμα χωρίς νόημα και χωρίς ουσία...
Ήθη και έθιμα που λες και μεταφέρουν
«το καλό», το μαγικό «καλό», αυτό που
λένε «για το καλό του χρόνου μέρες που
είναι»... Δυστυχώς, όσοι δεν έχουν σήμερα,
ζουν με τις παραδόσεις...
Και
ο Χριστός; Πού βρίσκεται ο Χριστός μέσα
σ’ αυτά;
Κάποιοι
“φωτισμένοι επιστήμονες” βάζουν τα
δυνατά τους αυτές τις ημέρες για να
ΔΙΑΨΕΥΣΟΥΝ τον Χριστό... να αλλοιώσουν
το μήνυμα... πως όλα τούτα είναι
ειδωλολατρικά κατάλοιπα... πώς και οι
αρχαίοι είχαν διάφορους «χριστούς» και
διάφορους «αναστημένους» κ.τ.λ.
Ο
κ. Πορτοσάλτε του “ΣΚΑΪ” φρόντισε να
ταυτίσει τα ΠΑΘΗ του Χριστού με «ΤΑ ΠΑΘΗ
ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ»!!!
Αλλά
το Ευαγγέλιο μιλάει για έναν Χριστό
που:
HTAN
Ο ΑΜΝΟΣ
ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ο «ΑΙΡΩΝ» ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ.
ΑΥΤΟΣ
ΠΟΥ «ΗΡΚΕΝ» ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΗΛΩΣΕ (ΤΟ ΚΑΡΦΩΣΕ) ΣΤΟΝ
ΣΤΑΥΡΟ.
Πόσο
έχουν διαφύγει ή τα έχουμε ξεχάσει όλα
αυτά μέσα στα χρόνο και πίσω από τις
λαϊκές παραδόσεις και τις εμπορικές
εκμεταλλεύσεις...
Πάσχα
σημαίνει ΠΕΡΑΣΜΑ.
Το
πέρασμα του αγγέλου έξω από τα σπίτια
των Εβραίων για να μην θανατώσει τα
δικά τους πρωτότοκα...
Το
πέρασμα των Εβραίων μέσα από την Ερυθρά
Θάλασσα, για να μην επιστρέψουν ποτέ
πια στη δουλεία της Αιγύπτου...
Το
πέρασμα των αμαρτωλών από το θάνατο
στη ζωή, μέσα από το βάπτισμα της
αναγέννησης, για να μην επιστρέψουν
ποτέ πια στην δουλεία της αμαρτίας...
Το
πέρασμα των πιστών από την εξουσία του
σκότους στη βασιλεία του Χριστού (Κολ.
1:13).
Το
πέρασμά το προσωπικό, του καθενός μας,
από το θάνατο της αμαρτίας στη ζωή της
αλήθειας, της αγάπης και της εν Χριστώ
ελευθερίας.
Εκείνος
θυσιάστηκε για εμάς και για τον καθένα
ξεχωριστά, προκείμενου να σηκώσει στους
ώμους Του και ταυτόχρονα να αφαιρέσει
κάθε ενοχή, χαρίζοντας την ελπίδα της
νέας, ολοκληρωμένης ζωής μαζί στην οικία
του Πατέρα.
Ζάλισαν
οι υμνωδίες των παπάδων, μαζί με το
αδιάκοπο λιβάνισμα, τους ανθρώπους με
τα πολλά «Κύριε
ελέησον»
που και ο Θεός τα βαριέται... όπως εύστοχα
λέει ο κόσμος.
Όμως
το
νόημα αυτών των ημερών, στο μέτρο που
δίνουν την ευκαιρία να φέρουμε στο νου
τα δραματικά γεγονότα του ιερού Πάθους,
δεν είναι άλλο παρά να γιορτάσουμε
ΤΗΝ
ΕΞΑΓΟΡΑ (απολύτρωση) ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ,
ΤΟ
«ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ» ΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑ
ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΤΟ
ΘΡΙΑΜΒΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ...
ΟΛΑ
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΑΤΕΡΑ.
Δεν
ξέρω ποιο νόημα είχε το δικό σου
ΠΑΣΧΑ αδελφέ, φίλε, γείτονα, συμπατριώτη...
Αν
όμως δεν είχε σχέση με κάποιο ΠΕΡΑΣΜΑ,
χαμένος
κόπος και μάταιος “εορτασμός”.
Εισιτήριο
για όλα αυτά Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, η
απόδειξη πως το έργο Του έγινε αποδεκτό
από τον Θεό και ο δρόμος προς Αυτό άνοιξε
για να μας υποδεχτεί στις ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΤΟΥ
ΑΓΚΑΛΕΣ.
|
