13.12.12

Εσύ ξόδευε όσα θέλεις...


Εσύ ξόδευε όσα θέλεις...

==

__Όταν δούλευα με τα παιδιά μιας πολύ πλούσιας οικογένειας, πρόσεξα ότι το κοριτσάκι που φρόντιζα δεν ήθελε κανένα από τα καταπληκτικά παιχνίδια του...
Μόνη επιθυμία είχε να δημιουργήσει ένα «σπιτάκι» με τα μαξιλάρια του καναπέ στο δωμάτιο των παιχνιδιών (playroom) που διέθετε η οικογένεια...
__Όταν το έχτιζε, ήταν το πιο ευτυχισμένο κοριτσάκι στον κόσμο...
__Αυτό το απλούστατο «σπιτάκι» την έκανε να χαμογελά για ώρες...
__Και τα άλλα παιχνίδια;
__Λοιπόν, ήταν σαν να μην υπήρχαν ....
Από το διαδύκτιο__


 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com

Διάλογος...


Διάλογος...

=
Τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις πνευματικές τους εμπειρίες ως συστατικό σε ένα διάλογο; Ως επιχείρημα; Απλά ο διάλογος τερματίζεται. Γιατί; Επειδή ο συνομιλητής εισάγει ένα στοιχείο στον διάλογο στο οποίο μόνο ο ίδιος έχει πρόσβαση. Άρα είναι αδύνατον για τον συνομιλητή του να αξιολογήσει αυτό που λέει. Δεν είναι, λοιπόν, ένα όραμα στοιχείο που συμβάλει εποικοδομητικά σε ένα ειλικρινή διάλογο. Είναι στοιχείο που επιβάλλει μια μεταφυσική εξουσία, εμβάλλει δέος ή φόβο μιας ουράνιας πραγματικότητας και εξ’ ορισμού καταργεί την ανθρώπινη αξιολόγησή της. Γίνεται όπλο εξουσίας.

=

__Ο απόστολος Πέτρος διδάσκει με το δικό του παράδειγμα, πως για την αξία ενός διαλόγου δεν χρειάζονται --δεν έχουν καμία αξία-- οι προσωπικές "μεταφυσικές εμπειρίες" (οράματα κ.λπ.), γι' αυτό ακριβώς και βάζει στην άκρη τη μοναδική εμπειρία της Μεταμόρφωσης του Χριστού, στην οποία υπήρξε ΜΑΡΤΥΡΑΣ, και τονίζει / προβάλλει τον ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ.
Ας προσέξουμε την σκέψη του:
16 Διότι σας εγνωστοποιήσαμεν την δύναμιν και παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ουχί μύθους σοφιστικούς ακολουθήσαντες, αλλ' αυτόπται γενόμενοι της εκείνου μεγαλειότητος. 17 Διότι έλαβε παρά Θεού Πατρός τιμήν και δόξαν, ότε ήλθεν εις αυτόν τοιαύτη φωνή υπό της μεγαλοπρεπούς δόξης, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον εγώ ευηρεστήθην· 18 και ταύτην την φωνήν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανού ελθούσαν, όντες μετ' αυτού εν τω όρει τω αγίω.
19 Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών· 20 τούτο πρώτον εξεύροντες, ότι ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· 21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού. 
__Είχε δει το όραμα, είχε ακούσει την φωνή από τον Ουρανό, όμως έδινε περισσότερη σημασία στο γραμμένο ΛΟΓΟ του Θεού, εκείνον που όλοι είχαν στα χέρια τους και όλοι μπορούσαν να διαβάσουν και όλοι μπορούσαν να καταλάβουν.
__Όχι πως δεν είχε σημασία η εμπειρία στο όρος της Μεταμορώσεως, όμως ήταν κάτι που έγινε για εκείνον και όχι για τους άλλους. 
__Στην μαρτυρία μας λοιπόν ας καλούμε τους ανθρώπους να ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ τον προφητικό λόγο των Γραφών και όχι στις διάφορες εμπειρίες που μπορεί να διηγούνται διάφοροι άνθρωποι. Το λιγότερο αυτές προβάλλουν μάλλον τους ΔΕΚΤΕΣ των εμπειριών παρά τον ΔΟΤΗΡΑ τους.
__Αυτό το τελευταίο, ατυχώς, δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσουμε σε όλους σχεδόν τους "χαρισματικούς" ανθρώπους.
 Ο μόνος που αξίζει να προβάλλεται και στον Οποίο αξίζει να αποβλέπουμε, είναι ο Χριστός, ο ΑΡΧΗΓΟΣ και ΤΕΛΕΙΩΤΗΣ της πίστης μας. 
«Λοιπόν και ημείς, περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, ας απορρίψωμεν παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, και ας τρέχωμεν μεθ' υπομονής τον προκείμενον εις ημάς αγώνα, 2 αποβλέποντες εις τον Ιησούν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθησεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού» (Εβρ. 12:1-2).
__


 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com

Η παρθενική γέννηση...


Η παρθενική γέννηση...

==



Πνεύμα Άγιον θέλει επέλθει επί σε
__Όταν η Μαρία άκουσε τον ευαγγελισμό του Γαρβιήλ ότι μέλλει να γεννήσει τον Μεσσία,  έκφρασε την εύλογη απορία: «πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;» (Λουκ. 1:34). 
__Απαντώντας ο άγγελος έδωσε ένα μοναδικό σημάδι:
__«Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς θεοῦ» [αρχαίο κείμενο].
«Πνεύμα Άγιον θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει· διά τούτο και το γεννώμενον εκ σου άγιον θέλει ονομασθή Υιός Θεού» [Λουκάς 1:35].
__Σημείο-κλειδί σε τούτη την εξήγηση του Γαβριήλ είναι πως αυτό που έμελλε να συμβεί στη Μαρία θα ήταν αποτέλεσμα της άμεσης παρέμβασης του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα είναι το μέσο της παρθενικής γέννησης. «Θέλει επέλθει επί σε» και «θα σε επισκιάσει» σημαίνει ότι θα είναι επάνω σου. Ανάλογες εικόνες από την Παλαιά Διαθήκη συναντούμε αφενός στη Δημιουργία του κόσμου, τότε που το Πνεύμα του Θεού «εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων» (Γέν. 1:2) και στην Σκηνή του Μαρτυρίου στην Παλαιά Διαθήκη.
·        Στην περίπτωση της δημιουργίας αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ολόκληρου του κόσμου.
Εδώ έγινε η σύλληψη και η γέννηση του Υιού του Θεού.
·        Στην περίπτωση της αρχαίας Σκηνής, με μορφή στήλης πυρός εικονιζόταν η προσωπική παρουσία του Θεού που κατοικούσε έτσι μεταξύ του λαού Του.
Τώρα έχουμε μιαν άλλη σκηνή, το ανθρώπινο σώμα του Ιησού μέσα στο οποίο ήρθε και ΣΚΗΝΩΣΕ ο Υιός του Θεού, με μοναδικό σκοπό τη Σωτηρία των αμαρτωλών ανθρώπων. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης θα γράψει: «Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας» (Ιωάν. 1:14).

Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που λέγονται «χριστιανοί» οι οποίοι όμως δυσπιστούν και αρνούνται να δεχτούν την παρθενική γέννηση του Ιησού. Κάτι τέτοιο, λένε, δεν ήταν απαραίτητο, ακόμα κι αν πραγματικά συνέβη. Ο Θεός θα μπορούσε να φέρει τον Ιησού στον κόσμο με κάποιον άλλο τρόπο... Όμως τα λόγια του Γαβριήλ δείχνουν το αντίθετο. Το όλο νόημα του στίχου 35 αφορά και υπογραμμίζει ακριβώς την παρθενική γέννηση η οποία επεξηγείται ως έργο του Αγίου Πνεύματος του Θεού.
Το "διά τούτο" είναι πολύ σημαντικό. Αυτό δείχνει ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να γεννηθεί ο Ιησούς. Τα λόγια του Γαβριήλ σημαίνουν ότι η παρθενική γέννηση δεν ήταν απλώς ένα ακόμη θαύμα που ο Θεός απλώς έτσι διάλεξε να γίνει. Χωρίς παρθενική γέννηση δεν θα υπήρχε διόλου γέννηση του Χριστού.
Και ας μην λησμονούμε την πρώτη υπόσχεση περί σωτηρίας που έδωσε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους λίγο πριν τους εκδιώξει από τον Κήπο της Εδέμ: «έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού» (Γέν. 3:15).
Στην παρθενική γέννηση του Ιησού βρίσκεται η εκπλήρωση αυτής της πανάρχαιας προφητείας.
Το «σπέρμα της γυναικός» –και όχι του ανδρός– έμελλε να συντρίψει το κεφάλι του εχθρού.
Το «σπέρμα της γυναικός» –και όχι του ανδρός– χωρίς κληρονομημένη αμαρτία, θα μπορούσε να σταθεί μέσα στο Σύμπαν ως ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΔΑΜ, Εκείνος που με την άγια ζωή και τη λυτρωτική θυσία Του θα μπορούσε ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.


__


 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ
"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:neakaipalaia@gmail.com