----------------------------------------------------------------------------------------
Η
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
[...] Ο αληθινός Χριστιανισμός είναι ο ματωμένος, του σταυρού
και της θυσίας. Η χρυσή εποχή τού Χριστιανισμού δεν είναι της δόξας και του
φανταχτερού μεγαλείου. Είναι του μαρτυρίου και του αίματος. Τότε που
Χριστιανός σήμαινε μελλοθάνατος. Τότε που η πίστη ήταν ισοδύναμη με τον
διωγμό. Τότε που η Εκκλησία προχωρούσε φορτωμένη με το βαρύ σταυρό στους
πληγωμένους ώμους της. Οι επίσκοποί της φορούσαν χιτώνες βαμμένους στο αίμα
του εσφαγμένου Αρνίου και αγκάθινα στεφάνια μαρτυρίου. Οι πιστοί της, όλοι
στρατευμένοι κάτω από την πορφυρή σημαία του σταυρού, προχωρούσαν και «κακοπαθούσαν ως καλοί στρατιώται Ιησού
Χριστού» (Β' Τιμ. β' 3).
__Και οι ματωμένοι αυτοί αγώνες δεν βάστηξαν, έστω μερικές
δεκαετίες. Τρεις ολόκληρους αιώνες ο Χριστιανισμός αιμορραγούσε κάτω από τα
ανελέητα χτυπήματα ενός πρωτοφανούς σε ωμότητα βαρβαρισμού. Ποτάμι το αίμα
έρεε από λευκασμένους γέροντες, λεοντόκαρδους άνδρες, σφριγηλά παλικάρια,
τρυφερές παρθένες, μικρά παιδιά ως και νήπια στην αγκαλιά. Δεν έμεινε
βασανιστικό όργανο που να μη χρησιμοποιήθηκε, για να κάμψει την αντίσταση των
γενναίων αθλητών της πίστεως. Όλη η σατανική κακουργία επιστρατεύθηκε, για να
εκπορθήσει τις απόρθητες ψυχές των μαρτύρων.
__Και η αντίσταση δεν κάμφθηκε. Και το οχυρό δεν έπεσε. Και το
δέντρο της πίστεως, που φύτεψε ο Αρχηγός των μαρτύρων, όχι μόνο δεν
ξεριζώθηκε από τις θύελλες του ειδωλικού μίσους, αλλά ρίζωσε βαθύτερα. Όσο
πιο πολύ χυνόταν αίμα μαρτυρικό, τόσο ποτιζόταν με αυτό και φούντωναν τα
κλαδιά του και γέμιζαν καρπούς οι κλώνοι του και έρχονταν τα αηδόνια του
πνεύματος να σκηνώσουν μέσα στις πλούσιες φυλλωσιές του.
__Τρεις αιώνες. Τρακόσια χρόνια αγώνες, θυσίες, αίματα. Αυτό είναι
το ξεκίνημα του Χριστιανισμού. Ένα ξεκίνημα μοναδικό στην ιστορία της
ανθρωπότητας. Και το παράδειγμα αυτό μας το έδωσε πρώτος ο Αρχηγός της
πίστεως μας με το σταυρικό Του μαρτύριο. Στα ματωμένα ίχνη Του βάδισαν και οι
στρατιές των μαρτύρων. Αυτός ήταν ο κλήρος όλων των αληθινών πιστών. Αυτό
διακήρυττε και ο απόστολος Παύλος, όταν έγραφε στον μαθητή του Τιμόθεο: «Πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ
Ιησού διωχθήσονται» (Β' Τιμ. γ' 12).
__Και η ματωμένη σκυτάλη προχώρησε από χέρι σε χέρι και έφθασε
ανίκητη μέχρι και την εποχή μας. Και σήμερα την κρατούν με στιβαρό χέρι
χιλιάδες σύγχρονοι μάρτυρες σ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης με το δικό τους
τρόπο. Την κράτησαν δεκαετίες ολόκληρες αναρίθμητα πλήθη γνωστών και άγνωστων
νεομαρτύρων, με μύριες θυσίες, στις χώρες του άθεου Μαρξισμού [αλλά και του
μισαλλόδοξου σκοταδιστικού Εθνικισμού]. Και δεν λύγισαν. Και προτίμησαν να
θυσιασθούν παρά να αρνηθούν τον Χριστό. Όλες αυτές οι ευγενικές και άγιες
ψυχές ένιωθαν μέσα τους να τρέχει αίμα μαρτύρων. Απόγονοι των αγωνιστών της
πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας.
__Να ποιοι κράτησαν όρθια τη σημαία της πίστεως, της ανθρώπινης
αξιοπρέπειας, που βροντοφωνούσαν το ασυνθηκολόγητο «όχι» στην κάθε είδους
εξευτελιστική τυραννία. Αυτοί συνδύαζαν την ευγένεια της ψυχής με το
ακατάβλητο φρόνημα. Αυτοί ξάφνιαζαν αυτοκράτορες και δήμιους με το θάρρος
τους, βαδίζοντας στο μαρτύριο με το χαμόγελο στα χείλη.
__Να το αληθινό μήνυμα τού Χρίστου, όπως το βίωσαν και το βιώνουν
οι αληθινοί μαθητές Του. Είναι ένας αγώνας αδιάκοπος για την επικράτηση της
δικαιοσύνης, της αγάπης, της αλήθειας, της προόδου.
Περιοδικό «ΖΩΗ», 26-1- 2012.
|
Θεέ του χρόνου και της αιωνιότητας, που ο Υιός Σου βασιλεύει ως δούλος, όχι κύριος^ Σου δίνουμε ευχαριστίες και έπαινο που έχεις ευλογήσει αυτό το έθνος,
τα βασίλεια και τα εδάφη
με την ΕΛΙΣΑΒΕΤ,
την αγαπημένη και ένδοξη βασίλισσά μας.
Σε αυτό το έτος Ιωβηλαίου,
χάρισέ της τα δώρα της αγάπης
και χαράς και ειρήνης
καθώς συνεχίζει με πιστή υπακοή σε Εσένα,
τον Κύριο και Θεό της
και σε αφοσιωμένη υπηρεσία
στις χώρες και τους λαούς της,
και εκείνες της Κοινοπολιτείας,
τώρα και για όλες τις ημέρες της ζωής της μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.
Αμήν.
__Τι καλά που θα ήταν αν η Εκκλησία έμενε μακριά από όλα αυτά και μόνο εφάρμοζε εκείνο που η Βίβλος παραγγέλει, να προσεύχονται οι πιστοί υπέρ πάντων των όντων εν αξιώμασι.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
