ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ:
ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ...
ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ...
.
--------------------------------------------------------
Οι άνθρωποι τείνουν να παρασύρονται από εικόνες ή σύμβολα, και χάνουν την ουσία των πραγμάτων.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ. Ή πιο σωστά εκείνο που έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής.
Αν ρωτήσεις διάφορα άτομα να σου περιγράψουν το μοναδικό αυτό γεγονός, οι πιθανότερες απαντήσεις μάλλον θα επικεντρωθούν στα εξωτερικά σημεία.
–Την βοή. –Τον άνεμο. –Τις πύρινες γλώσσες. –Τις ξένες γλώσσες…
Αλλά πόσοι θα ξεπεράσουν όλα αυτά τα εξωτερικά σημεία –που έτσι κι αλλιώς πέρασαν και έφυγαν– επειδή εκείνο που έπρεπε να μείνει στην προσοχή μας δεν ήταν κανένα από αυτά.
Βοή ίσως ακούστηκε μερικές ακόμη φορές (αν και δεν είναι σαφές) και άνεμος επίσης. Πύρινες γλώσσες δεν αναφέρθηκαν ξανά.
Όσον αφορά τις ξένες γλώσσες, αυτές αναφέρθηκαν άλλες 2 φορές (Κορνήλιος, Μαθητές Ιωάννη του Βαπτιστή στην Έφεσο). [Στην Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους γίνεται λόγος για το ειδικό χάρισμα των γλωσσών, που είναι εντελώς διαφορετικό].
Ενώ όμως οι άνθρωποι επικεντρώνουν την προσοχή τους εντυπωσιασμένοι σ’ αυτά τα εξωτερικά φαινόμενα –κάτι που εξάλλου έκαναν και οι Ιουδαίοι που συγκεντρώθηκαν κάτω από το ανώγειο της Ιερουσαλήμ εκείνο το πρωί– συνήθως χάνουν το μείζον, το μέγιστο θέμα της Πεντηκοστής που ήταν ένα και μοναδικό: και ο Λουκάς το περιγράφει λακωνικά, όμως και τόσο σαφώς: «και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (Πράξ. 2:4).
Αυτό ήταν το μήνυμα του Ιωήλ και σ’ αυτό επάνω αναφέρθηκε αναλυτικά ο απόστολος Πέτρος και οι άλλοι Απόστολοι.
Έκτοτε, το γεγονός αυτό –που σημειωτέο δεν επαναλήφθηκε ξανά– έμεινε στην ιστορία μοναδικό, όπως μοναδική ήταν και η Θυσία του Γολγοθά, μοναδική ήταν και η Ανάσταση και η Ανάληψη του Κυρίου.
Μερικοί παρασυρμένοι από το ρήμα της πρότασης που σημειώσαμε παραπάνω, «επλήσθησαν», νομίζουν πως αυτό ήταν το θέμα της Πεντηκοστής.
Αν όμως διαβάσουμε προσεκτικά τα λόγια του Χριστού στους μαθητές Του, λίγες ημέρες πιο πριν, το σημαντικό, το κύριο, το χαρακτηριστικό θέμα ήταν Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ.
Μιλώντας προφητικά για τον Μεσσία, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε εξαγγείλει: «Εγώ μεν σας εβάπτισα εν ύδατι, αυτός δε θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω» (Μάρκ. 1:8).
Αυτό ακριβώς το γεγονός προμήνυσε και ο αναστημένος Ιησούς στους μαθητές Του λίγο πριν από την Ανάληψη: «Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας» (Πράξ. 1:5).
Η πλήρωση με Άγιο Πνεύμα και επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται στη ζωή των πιστών 2.000 χρόνια τώρα, κάθε φορά που ο άνθρωπος του Χριστού χρειάζεται ειδική χάρη για να ανταπεξέλθει σε διάφορες περιπέτειες της ζωής.
Για αυτό ακριβώς διαβάζουμε ύστερα από 2 μόνο κεφάλαια μετά τη διήγηση της Πεντηκοστής, ότι οι μαθητές που μόλις είχαν κακοποιηθεί από τους άρχοντες των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ, και αφού προσευχήθηκαν «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας» (Πράξ. 4:31).
Το γεγονός ότι λίγο μόνο πιστοί είναι σήμερα ΠΛΗΡΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί τους ποιμένες.
Εκείνο όμως που έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής ήταν το γεγονός της ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ, γεγονός ΜΟΝΑΔΙΚΟ, που έγινε άπαξ διά παντός στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ και δεν επαναλήφθηκε ποτέ ξανά, ούτε θα επαναληφθεί, μέχρι την Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου.
Αντί όμως οι άνθρωποι να δίνουν σημασία στο γεγονός της ΚΑΘΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΚΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, στην ιστορική ΒΑΠΤΙΣΗ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ, επικεντρώνουν την προσοχή τους στα εξωτερικά φαινόμενα και προσπαθώντας να τα επαναλάβουν μέσω μιμήσεως οδήγησαν σε τραγικά αποτελέσματα και άτομα και συνάξεις.
=================
