Με πόλεμο προσπαθούν για ειρήνη...

.

.

=================

Πώς έρχεται ο καρπός;

Υπάρχουν μερικά εδάφια που εκ πρώτης όψεως δίνουν την εντύπωση ότι αντιφάσκουν. Ένα τέτοιο ζευγάρι έχουμε εδώ, όπου στα εξής εδάφια διαβάζουμε:

«Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.» (Ιωάν. 15:8)

«Σεις δεν εξελέξατε εμέ, αλλ' εγώ εξέλεξα εσάς, και σας διέταξα διά να υπάγητε σεις και να κάμητε καρπόν, και ο καρπός σας να μένη, ώστε, ό,τι αν ζητήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, να σας δώση αυτό.» (Ιωάν. 15:16).

και συνεπώς καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός περιμένει από εμάς, με όλες τις δυνάμεις, φροντίδες και προσπάθειές μας, να παράγουμε «καρπόν». 

Όμως σε προηγούμενο χωρίο, το 5ο, διαβάζουμε κάπως διαφορετικά: 

«Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.» (Ιωάν. 15:5)

 

 Ανάλογα με τον χαρακτήρα του, άλλοι παρασύρονται να σκεφτούν πως:

• Ο Θεός περιμένει από τους ανθρώπους Του να κάνουν κόπο, αγώνα, θυσίες κ.λπ., και ως συνέπεια να "καρποφορήσουν" εκείνο που αρέσει στον Θεό.
  
  
• Ο Θεός ξέρει και λαβαίνει υπόψη Του την μεγάλη αλήθεια ότι, ο άνθρωπος από μόνος του είναι ανίκανος να κάνει κάτι σωστό και καλό, και πρέπει να εξαρτηθεί απολύτως από την μοναδική και άξια πηγή, που δεν είναι άλλη από τον Κύριο Ιησού Χριστό.
  
  Με άλλα λόγια μας βεβαιώνει ότι Εκείνος θα μας κρατάει διαρκώς πλάι Του, θα μας παρέχει όλα όσα χρειάζονται, οδηγίες, δυνάμεις, προϋποθέσεις, έτσι ώστε με βάση την δική Του βοήθεια να μπορέσουμε να δούμε στην ζωή μας τους καλούς καρπούς του ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ έργου στον χαρακτήρα μας και στην ζωή μας.

=================