1.7.11

 

Ο ιερέας «έφυγε» την ώρα του γάμου

  

 
http://ierovima.gr/pages/article.aspx?id=557

Ένα  τραγικό περιστατικό που συνέβη όμως στον γάμο ενός ζευγαριού το περασμένο Σάββατο σε εκκλησία του Βόλου θα μείνει αξέχαστο σε όλους.

__Την  ώρα τέλεσης του Μυστηρίου ο ιερέας αισθάνθηκε αδιαθεσία και λίγο αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο ναό. Όπως ήταν αναμενόμενο, προκλήθηκε πανικός.

__Το ζευγάρι και οι καλεσμένοι του έγιναν μάρτυρες του τραγικού γεγονότος. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ο γάμος δεν αναβλήθηκε. 

__Έστω και με καθυστέρηση δύο ωρών τελέστηκε κανονικά, αφού η μητρόπολη Δημητριάδος μερίμνησε και έστειλε άλλον ιερέα. 
 
 Κι αν δεν υπήρχε εφεδρικός ιερέας το μυστήριο θα έμενε στη μέση;;; 
Ρωτούμε απορούντες...
 
στις

 

Μη τυχόν και καταλάβουμε κάτι!

  


Από το περιοδικό "Ιωάννης ο Βαπτιστής" (Ιούλ. 2011) αντιγράφουμε:


Μη τυχόν και καταλάβουμε κάτι!

Γνωρίζετε, γιατί ο Χριστός μιλούσε απλά και κατανοητά; Φυσικά για να προσλαμβάνουν όσοι είχαν αυτιά ευσεβείας όλες τις αλήθειες που αποκάλυπτε. Δεν έλεγε ο Κύριος: «Κλείστε τα αυτιά σας, να μην ακούτε και να μη καταλαβαίνετε». Αντίθετα, έλεγε: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω» (Ματθ. ια~ 15).
•    Δεν έλεγε ο Κύριος: «Μη προσέχετε στα λόγια της προσευχής και μη προσπαθείτε να τα κατανοείτε. Να με κοιτάτε μόνο και να σας κοιτάω!». Αντίθετα, έλεγε: «Ακούετε και συνίετε» (Ματθ. ιε~ 10).
•    Δεν έλεγε ο απ.. Παύλος: «Δεν χρειάζεται στη λατρεία να ακούτε και να καταλαβαίνετε, ούτε το κήρυγμα χρειάζεται». Αντίθετα έλεγε: «Η πίστις εξ ακοής, η δε ακοή διά ρήματος Χριστού» (Ρωμ. ι~ 17).
•    Δεν έλεγε ο άπόστ. Παύλος: «Στη λατρευτική σύναξη θα βιώνετε με την καρδιά σας τον Θεό, και δεν θα αφήνετε το νου σας να κατανοεί τα λεγόμενα, διότι κάτι τέτοιο είναι... νοησιαρχία!». Αντίθετα, έλεγε: «Προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι και τω νοΐ. Ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ και τω νοΐ» (Α~ Κορ. ιδ~ 15). Και μάλιστα δεν θεωρεί χριστιανό εκείνον, που δεν προσέχει στα λεγόμενα της λατρείας και παραμένει «ο νους του άκαρπος» (Α~ Κορ. ιδ~ 19).
•    Αντίθετα από όσα εντέλλεται ο Κύριος μας και ο Απόστολος Παύλος, καθηγητής θεολόγος σε βιβλίο του επιμένει, ότι μέσα στη θ. Λειτουργία τα λεγόμενα δεν πρέπει να είναι και νοούμενα! Ακούστε, λοιπόν, γιατί πηγαίνουμε στην Εκκλησία κατά τον θεολόγο καθηγητή:

«Στην Εκκλησία πηγαίνουμε όχι για να κατανοήσουμε, αλλά για να εμφανισθούμε, να παρουσιασθούμε μπροστά στον Θεό, να δώσουμε το παρών στους αγγέλους, που καταγράφουν τους παρόντες και να δεχθούμε την αγιαστική Χάρη εκ μέρους των ιερέων».
 
•    Δεν αναφέρουμε ούτε τον τίτλο του βιβλίου, ούτε το όνομα του συγγραφέως, διότι σκοπός μας δεν είναι η δημοσιογραφική αντιδικία. Ένα μας ενδιαφέρει: Να τελείται η ορθόδοξη λατρεία σεμνά, κατανυκτικά, ζωντανά, κατανοητά, ώστε διά του λόγου και της προσευχής οι πιστοί να οδηγούνται στη συνειδητή μετοχή των θείων μυστηρίων. (…)
Κύριε, ελέησον!
•    Αλλά τότε ποιά είναι τα στοιχεία της λατρείας μας; Αναφέρει το βιβλίο του μη λειτουργιολόγου καθηγητού μεταξύ άλλων και τα εξής στοιχεία:
«Να μην αναγιγνώσκονται ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο (καίτοι λέγονται "Αναγνώσματα"), αλλά να αποδίδονται μουσικά. Να μη δίνεται σημασία στο κήρυγμα. Να μη συμψάλλουν οι πιστοί. Να μη κρατούν εγκόλπιο θείας Λειτουργίας οι εκκλησιαζόμενοι. Να μην υπάρχουν... καθίσματα στο Ναό!».
•    Όσοι πιστοί και ευλαβείς ανταποκρίνονται στην προτροπή του λειτουργού: «Πρόσχωμεν»! Προσέχουν, προσεύχονται, μετέχουν, και βιώνουν την πίστη και τη λατρεία του Θεού.


στις

 

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: 

"Όχι σε ηγέτες που μας παραμυθιάζουν" 

http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8518:-q-q&catid=43:2011-04-16-11-54-50




............

__Ο κα­θη­γη­τής Α­ντώ­νιος Κου­τσε­λί­νης δί­νο­ντας τον ο­ρι­σμό της ε­ξάρ­τη­σης γρά­φει ό­τι ως ε­ξάρ­τη­ση «νο­εί­ται μια κα­τά­στα­ση ψυ­χι­κή ή και φυ­σι­κή («σω­μα­τι­κή») που εμ­φα­νί­ζε­ται ως α­πο­τέ­λε­σμα της ε­πί­δρα­σης ε­νός φαρ­μά­κου σ’ έ­να ζω­ντα­νό ορ­γα­νι­σμό και χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται α­πό μια ποι­κι­λί­α εκ­δη­λώ­σε­ων, μέ­σα στίς ο­ποί­ες πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται πά­ντο­τε η διά­θε­ση για την συ­νέ­χι­ση λή­ψης του φαρ­μά­κου, με σκο­πό την ε­πα­νεκ­δή­λω­ση των φαρ­μα­κο­λο­γι­κών ε­νερ­γει­ών του ή α­ντί­θε­τα την α­πο­φυ­γή δυ­σά­ρε­στων συ­μπτω­μά­των που μπο­ρεί να εκ­δη­λω­θούν, ό­ταν δεν λη­φθεί».
__Δε­δο­μέ­νου ό­τι η ε­ξάρ­τη­ση εί­ναι σω­μα­τι­κή, ψυ­χο­λο­γι­κή και ι­δε­ο­λο­γι­κή, σκέ­φθη­κα ό­τι η ελ­πί­δα και η ε­πι­δί­ω­ξη της λή­ψης της πέ­μπτης δό­σης θυ­μί­ζει έ­ναν ε­ξαρ­τη­μέ­νο ορ­γα­νι­σμό, που εί­ναι ε­θι­σμέ­νος στα ψευ­δαι­σθη­σιο­γό­να-πα­ραι­σθη­σιο­γό­να «ναρ­κω­τι­κά», τα ο­ποί­α «προ­κα­λούν δια­τα­ρα­χές της α­ντί­λη­ψης του ε­πι­πέ­δου συ­νεί­δη­σης και του θυ­μι­κού».
__Έ­τσι, η α­να­με­νό­με­νη οι­κο­νο­μι­κή δό­ση υ­πεν­θυ­μί­ζει την κα­τά­στα­ση ε­νός λα­ού που εί­ναι ε­ξαρ­τη­μέ­νος, που έ­χει ε­θι­σθεί στο φάρ­μα­κο και ό­ταν του το παίρ­νουν α­ντι­με­τω­πί­ζει τα συ­μπτώ­μα­τα της στέ­ρη­σης. Για να θυμηθώ τον Μαρκούζε, αυτό παραπέμπει στόν «μονοδιάστατο άνθρωπο» και τη «μονοδιάστατη κοινωνία», η οποία παραθεωρεί το «ουσιώδες» του βίου που έχει σχέση με το νόημα ζωής, που δεν στηρίζεται στην πλαστικότητα των αναγκών και την δουλοπρέπεια.
__Τα ε­ρω­τή­μα­τα εί­ναι πολ­λά: τό­σα χρό­νια, λοι­πόν, ως λα­ός και ως κοι­νω­νί­α έ­χου­με υ­πο­στεί ε­ξάρ­τη­ση σε τέ­τοι­ες ανούσιες «ου­σί­ες» που προ­κα­λούν ψευ­δαι­σθή­σεις και χρεια­ζό­μα­στε αλ­λε­πάλ­λη­λες δό­σεις; Και θα πε­ρι­μέ­νου­με πά­ντο­τε α­πό τους πα­γκό­σμιους ε­μπό­ρους των «ναρ­κω­τι­κών ου­σι­ών» να μας δί­νουν τις δό­σεις για να μήν υ­πο­στού­με τις συ­νέ­πει­ες της στέ­ρη­σης; 
__Το πρό­βλη­μα εί­ναι οι δό­σεις ή η α­πε­ξάρ­τη­ση και η θε­ρα­πεί­α α­πό την α­να­ζή­τη­ση ψευ­δαι­σθή­σε­ων, πα­ραι­σθή­σε­ων μι­άς ευ­τυ­χι­σμέ­νης ζω­ής; Τε­λι­κά, χρεια­ζό­μα­στε «ευ­τυ­χί­α ή ε­λευ­θε­ρί­α»;
__Βλέ­πω την α­ντί­δρα­ση των «α­γα­να­κτι­σμέ­νων», αλ­λά και «ε­ξα­γρι­ω­μέ­νων» πο­λι­τών και δεν θέ­λω να την ερ­μη­νεύ­σω μέ­σα α­πό την δια­δι­κα­σί­α της στέ­ρη­σης, αλ­λά μέ­σα α­πό την δια­δι­κα­σί­α της ε­λευ­θέ­ρω­σης α­πό ποι­κί­λες ε­ξαρ­τή­σεις που μας ε­πι­βάλ­λουν ξέ­να και ντό­πια οι­κο­νο­μι­κά κέ­ντρα συμ­φε­ρό­ντων και ποι­κι­λό­μορ­φοι μη­χα­νι­σμοί. Νο­μί­ζω ό­τι α­να­ζη­τεί­ται η ε­λευ­θε­ρί­α α­πό τον φαύ­λο κύ­κλο του ψεύ­δους, των υ­πο­σχέ­σε­ων μι­άς ευ­τυ­χι­σμέ­νης ζω­ής, που και αυτή δεν έρχεται.
__Έ­χει κου­ρα­σθεί ο κόσμος α­πό την α­πό­κρυ­ψη της α­λή­θειας που γί­νε­ται α­πό αυ­τούς που έ­πρε­πε να ε­νη­με­ρώ­νουν πλή­ρως τον λα­ό, αλλά και από την ανεργία και την στέρηση των αναγκαίων για την βιολογική ζωή.
__Πάσχει, όμως, και η κοινωνία μας. Η δια­φθο­ρά έ­γι­νε μέ­ρος του κοι­νω­νι­κού και οι­κο­νο­μι­κού συ­στή­μα­τος και δεν φαί­νε­ται ελ­πί­δα δι­όρ­θω­σης.

............

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο. Αξίζει...


 http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8518:-q-q&catid=43:2011-04-16-11-54-50


στις
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)