Μη τυχόν και καταλάβουμε κάτι!
Από το περιοδικό "Ιωάννης ο Βαπτιστής" (Ιούλ. 2011) αντιγράφουμε:
Μη τυχόν και καταλάβουμε κάτι!
Γνωρίζετε, γιατί ο Χριστός μιλούσε απλά και κατανοητά; Φυσικά για να προσλαμβάνουν όσοι είχαν αυτιά ευσεβείας όλες τις αλήθειες που αποκάλυπτε. Δεν έλεγε ο Κύριος: «Κλείστε τα αυτιά σας, να μην ακούτε και να μη καταλαβαίνετε». Αντίθετα, έλεγε: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω» (Ματθ. ια~ 15).
• Δεν έλεγε ο Κύριος: «Μη προσέχετε στα λόγια της προσευχής και μη προσπαθείτε να τα κατανοείτε. Να με κοιτάτε μόνο και να σας κοιτάω!». Αντίθετα, έλεγε: «Ακούετε και συνίετε» (Ματθ. ιε~ 10).
• Δεν έλεγε ο απ.. Παύλος: «Δεν χρειάζεται στη λατρεία να ακούτε και να καταλαβαίνετε, ούτε το κήρυγμα χρειάζεται». Αντίθετα έλεγε: «Η πίστις εξ ακοής, η δε ακοή διά ρήματος Χριστού» (Ρωμ. ι~ 17).
• Δεν έλεγε ο άπόστ. Παύλος: «Στη λατρευτική σύναξη θα βιώνετε με την καρδιά σας τον Θεό, και δεν θα αφήνετε το νου σας να κατανοεί τα λεγόμενα, διότι κάτι τέτοιο είναι... νοησιαρχία!». Αντίθετα, έλεγε: «Προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι και τω νοΐ. Ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ και τω νοΐ» (Α~ Κορ. ιδ~ 15). Και μάλιστα δεν θεωρεί χριστιανό εκείνον, που δεν προσέχει στα λεγόμενα της λατρείας και παραμένει «ο νους του άκαρπος» (Α~ Κορ. ιδ~ 19).
• Αντίθετα από όσα εντέλλεται ο Κύριος μας και ο Απόστολος Παύλος, καθηγητής θεολόγος σε βιβλίο του επιμένει, ότι μέσα στη θ. Λειτουργία τα λεγόμενα δεν πρέπει να είναι και νοούμενα! Ακούστε, λοιπόν, γιατί πηγαίνουμε στην Εκκλησία κατά τον θεολόγο καθηγητή:
«Στην Εκκλησία πηγαίνουμε όχι για να κατανοήσουμε, αλλά για να εμφανισθούμε, να παρουσιασθούμε μπροστά στον Θεό, να δώσουμε το παρών στους αγγέλους, που καταγράφουν τους παρόντες και να δεχθούμε την αγιαστική Χάρη εκ μέρους των ιερέων».
• Δεν αναφέρουμε ούτε τον τίτλο του βιβλίου, ούτε το όνομα του συγγραφέως, διότι σκοπός μας δεν είναι η δημοσιογραφική αντιδικία. Ένα μας ενδιαφέρει: Να τελείται η ορθόδοξη λατρεία σεμνά, κατανυκτικά, ζωντανά, κατανοητά, ώστε διά του λόγου και της προσευχής οι πιστοί να οδηγούνται στη συνειδητή μετοχή των θείων μυστηρίων. (…)
Κύριε, ελέησον!
• Αλλά τότε ποιά είναι τα στοιχεία της λατρείας μας; Αναφέρει το βιβλίο του μη λειτουργιολόγου καθηγητού μεταξύ άλλων και τα εξής στοιχεία:
«Να μην αναγιγνώσκονται ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο (καίτοι λέγονται "Αναγνώσματα"), αλλά να αποδίδονται μουσικά. Να μη δίνεται σημασία στο κήρυγμα. Να μη συμψάλλουν οι πιστοί. Να μη κρατούν εγκόλπιο θείας Λειτουργίας οι εκκλησιαζόμενοι. Να μην υπάρχουν... καθίσματα στο Ναό!».
• Όσοι πιστοί και ευλαβείς ανταποκρίνονται στην προτροπή του λειτουργού: «Πρόσχωμεν»! Προσέχουν, προσεύχονται, μετέχουν, και βιώνουν την πίστη και τη λατρεία του Θεού.
Γνωρίζετε, γιατί ο Χριστός μιλούσε απλά και κατανοητά; Φυσικά για να προσλαμβάνουν όσοι είχαν αυτιά ευσεβείας όλες τις αλήθειες που αποκάλυπτε. Δεν έλεγε ο Κύριος: «Κλείστε τα αυτιά σας, να μην ακούτε και να μη καταλαβαίνετε». Αντίθετα, έλεγε: «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω» (Ματθ. ια~ 15).
• Δεν έλεγε ο Κύριος: «Μη προσέχετε στα λόγια της προσευχής και μη προσπαθείτε να τα κατανοείτε. Να με κοιτάτε μόνο και να σας κοιτάω!». Αντίθετα, έλεγε: «Ακούετε και συνίετε» (Ματθ. ιε~ 10).
• Δεν έλεγε ο απ.. Παύλος: «Δεν χρειάζεται στη λατρεία να ακούτε και να καταλαβαίνετε, ούτε το κήρυγμα χρειάζεται». Αντίθετα έλεγε: «Η πίστις εξ ακοής, η δε ακοή διά ρήματος Χριστού» (Ρωμ. ι~ 17).
• Δεν έλεγε ο άπόστ. Παύλος: «Στη λατρευτική σύναξη θα βιώνετε με την καρδιά σας τον Θεό, και δεν θα αφήνετε το νου σας να κατανοεί τα λεγόμενα, διότι κάτι τέτοιο είναι... νοησιαρχία!». Αντίθετα, έλεγε: «Προσεύξομαι τω πνεύματι, προσεύξομαι και τω νοΐ. Ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ και τω νοΐ» (Α~ Κορ. ιδ~ 15). Και μάλιστα δεν θεωρεί χριστιανό εκείνον, που δεν προσέχει στα λεγόμενα της λατρείας και παραμένει «ο νους του άκαρπος» (Α~ Κορ. ιδ~ 19).
• Αντίθετα από όσα εντέλλεται ο Κύριος μας και ο Απόστολος Παύλος, καθηγητής θεολόγος σε βιβλίο του επιμένει, ότι μέσα στη θ. Λειτουργία τα λεγόμενα δεν πρέπει να είναι και νοούμενα! Ακούστε, λοιπόν, γιατί πηγαίνουμε στην Εκκλησία κατά τον θεολόγο καθηγητή:
«Στην Εκκλησία πηγαίνουμε όχι για να κατανοήσουμε, αλλά για να εμφανισθούμε, να παρουσιασθούμε μπροστά στον Θεό, να δώσουμε το παρών στους αγγέλους, που καταγράφουν τους παρόντες και να δεχθούμε την αγιαστική Χάρη εκ μέρους των ιερέων».
• Δεν αναφέρουμε ούτε τον τίτλο του βιβλίου, ούτε το όνομα του συγγραφέως, διότι σκοπός μας δεν είναι η δημοσιογραφική αντιδικία. Ένα μας ενδιαφέρει: Να τελείται η ορθόδοξη λατρεία σεμνά, κατανυκτικά, ζωντανά, κατανοητά, ώστε διά του λόγου και της προσευχής οι πιστοί να οδηγούνται στη συνειδητή μετοχή των θείων μυστηρίων. (…)
Κύριε, ελέησον!
• Αλλά τότε ποιά είναι τα στοιχεία της λατρείας μας; Αναφέρει το βιβλίο του μη λειτουργιολόγου καθηγητού μεταξύ άλλων και τα εξής στοιχεία:
«Να μην αναγιγνώσκονται ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο (καίτοι λέγονται "Αναγνώσματα"), αλλά να αποδίδονται μουσικά. Να μη δίνεται σημασία στο κήρυγμα. Να μη συμψάλλουν οι πιστοί. Να μη κρατούν εγκόλπιο θείας Λειτουργίας οι εκκλησιαζόμενοι. Να μην υπάρχουν... καθίσματα στο Ναό!».
• Όσοι πιστοί και ευλαβείς ανταποκρίνονται στην προτροπή του λειτουργού: «Πρόσχωμεν»! Προσέχουν, προσεύχονται, μετέχουν, και βιώνουν την πίστη και τη λατρεία του Θεού.
