29.6.11



Και πάλι για το όργιο των Special Olympics
____________________________________________________________
Φάτε γιατί χανόμαστε...





Σύμφωνα με εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμου MEGA:

Πολλά ερωτήματα προκύπτουν για τις δαπάνες της εν λόγω εκδήλωσης, που ως συνήθως κανείς δεν θα απαντήσει...






Εις υγείαν των κορόιδων..
( λαού και αθλητών )   


Φτωχός ή Πλούσιος;



ΠΛΟΥΣΙΟΣ είσαι 
ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ

και

ΦΤΩΧΟΣ είσαι 
ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΦΤΩΧΟΣ.




    ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ...
   ...ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ

    Βίοι Παράλληλοι...         





ΜΕΡΟΣ Α`

Κυβέρνηση Τσολάκογλου




O Γεώργιος Τσολάκογλου υπήρξε αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και προάχθηκε κατ΄ εκλογή σε λοχαγό και ταγματάρχη και αργότερα ανέλαβε επιτελάρχης. Το 1940, είχε φθάσει στον βαθμό του αντιστρατήγου και ήταν διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού.

__Μετά όμως από την επίθεση των Γερμανών κατά της Ελλάδος (6 Απριλίου 1941), ο Τσολάκογλου και ορισμένοι άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί του Στρατού έλαβαν την πρωτοβουλία για συνθηκολόγηση, κρίνοντας πως κάθε αντίσταση στους κατακτητές θα ήταν μάταιη και στις 20 Απριλίου 1941, ημέρα του Πάσχα, υπέγραψε πρωτόκολλο ανακωχής με τον Josef Dietrich.

__Την επόμενη ημέρα υπέγραψε την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς. Εκ μέρους των Γερμανών, το πρωτόκολλο της παράδοσης συνυπέγραψε ο αρχηγός των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, στρατηγός von Greinffenberg.

__Στις 23 Απριλίου, ο Τσολάκογλου αναγκάσθηκε να υπογράψει στην Θεσσαλονίκη και τρίτο πρωτόκολλο με τον Γερμανό στρατηγό  Alfred Jodl και τον Ιταλό Alberto Ferrero, για να ικανοποιηθεί και το γόητρο των Ιταλών.

Στα απομνημονεύματα του, ο Τσολάκογλου γράφει :

«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος : Ή ν' αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως... "Τολμήσας" δεν υπελόγισα ευθύνας... Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν.»

Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, που είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, ορκίσθηκε από μόνος του στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής. 

Κατά την πρωθυπουργία του, προσπάθησε να διατηρήσει τη δραχμή ως κατοχικό νόμισμα, πλην όμως η δέσμευσή του από τις Αρχές κατοχής είχε σαν συνέπεια τη συνεχή υποτίμηση, που οδήγησε σε ραγδαίες αυξήσεις τιμών και πείνα. Τελικά ο Τσολάκογλου παραιτούμενος από το αξίωμά του, μετά από πολλές πιέσεις που του άσκησαν οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά και μετά από δύο ανεπιτυχείς γύρους διαπραγματεύσεων με τους Γερμανούς και Ιταλούς, που αφορούσαν τα ελληνικά δημοσιονομικά, στη συνέχεια ιδιώτευσε.

Μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και παραπέμφθηκε στο δια Συντακτικής Πράξεως συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω» και «πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει» , καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Στις 31 Μαΐου του 1945, το Ειδικό αυτό Δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά το Συμβούλιο Χαρίτων μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη.
________________________________________________





ΜΕΡΟΣ Β`

Κυβέρνηση Τσογλάνογλου  [*]



Τα γεγονότα τα ξέρουμε όσοι ζούμε σήμερα στο δύσμοιρο αυτόν τόπο. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα, εθνότητες και γεγονότα, είναι εντελώς «συμπτωματική» και «τυχαία».

Και οι δράστες της παρούσης προδοσίας θα κατηγορηθούν, θα δικαιολογηθούν, μάλλον δεν θα καταδικαστούν και οπωσδήποτε εν τέλει θα λάβουν χάρη... ως συνήθως συμβαίνει με τους πρωταγωνιστές της μακρόχρονης Ελληνικής τραγωδίας, και κάποια μέρα τα ονόματά τους θα κοσμούν πλατείες και λεωφόρους, δείχνοντας στους επερχόμενους το «καλό τους παράδειγμα»...

[*] τσογλάνι, το, [τουρκ. çoğlan = υπηρέτης] -- Στην τουρκοκρατία, ελληνόπουλο από καλή οικογένεια που υπηρετούσε τους Τούρκους σουλτάνους...







ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ»




Παρόλο που δεν δημοσιεύουμε σχόλια, διαβάζουμε ευχαρίστως όσα μας στέλνονται και τα λαβαίνουμε υπόψη μας.
.