Και ύστερα ξύπνησαν...

Και ύστερα ξύπνησαν...

Ο αγώνας που έδωσαν και δίνουν οι διάφορες φεμινιστικές οργανώσεις και κινήματα για την δήθεν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της γυναίκας, και την ανατροπή κάθε είδους ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ στο γυναικείο “κάρμα” τους, είναι γνωστός, όπως και τα θλιβερά, καταστροφικά αποτελέσματά του. Με έκπληξη μάθαμε λοιπόν για συνέντευξη που έδωσε σε κοσμικόι περιοδικό η παρουσιάστρια κ. Κατερίνα Ζαρίφη, όπου μίλησε για την αλλαγή που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια στην εμφάνιση της: «Όσο μεγαλώνεις, καταλαβαίνεις ότι δεν πρέπει να μάχεσαι τη θηλυκή σου πλευρά αλλά να την αγκαλιάζεις. Από παιδί είχα μάθει να μάχομαι τη θηλυκότητα μου: αρβύλες, τζιν, δερμάτινα κ.ά.. Ένιωθα ότι οι γυναίκες είμαστε σε μια μόνιμη διαμάχη με τους άνδρες. Ήμουν φανατική φεμινίστρια, αλλά είχα φθάσει στο άλλο άκρο του φεμινισμού, ότι δηλαδή τα superior όντα είναι οι γυναίκες. Δεν ισχύει, όμως, και λυπάμαι που το λέω. Η κατάσταση είναι 50-50. Αλλού υπερέχουν οι άνδρες και αλλού εμείς».

=

Να τα πρόσεξαν άραγε αυτά τα λόγια οι αναγνώστριες; Ακόμη περισσότερο μήπως πρέπει να τα προσέξουν όλα εκείνα τα κορίτσια και κυρίες που παρασύρονται από κοσμικά πρότυπα και ­--προφανώς άθελά τους-- καταστρέφουν τη ζωή τους και τις οικογένειές τους; Το ευχόμαστε!

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

“εν χορδαίς και οργάνοις”...

“εν χορδαίς και οργάνοις”...

Το διαβάσαμε πρόσφατα στο διαδίκτυο και προβληματιστήκαμε: «Το τραγούδι αλλά και γενικότερα οι τέχνες δεν προσφέρουν λύσεις. Αφύπνιση προσφέρουν. Αυτό δηλαδή που φοβούνται περισσότερο οι πολιτικοί. Ανθρώπους που σκέφτονται, ενημερώνονται και έχουν ζωντανό πνεύμα. Αυτή είναι η αποστολή. Να ερεθίζουμε τους κοιμισμένους νευρώνες του μυαλού, προκαλώντας τον ακροατή να αντιδράσει στην ύπνωση που του επιβάλλεται μέσα από την αποχαυνωτική τηλεόραση και αυτούς που κατευθύνουν την ενημέρωση και την ψυχαγωγία».

=

Σκεφτήκαμε μάλιστα, αν όλοι εκείνοι οι ψαλτάδες και οι χορωδοί, όπως και τα κάθε λογής μουσικά συγκροτήματα που “εν χορδαίς και οργάνοις” γεμίζουν με φωνές και θορύβους τις εκκλησίες, ΑΦΥΠΝΙΖΟΥΝ στο ελάχιστο τους εκκλησιαζόμενους, ή μήπως τους ΑΠΟΚΟΙΜΙΖΟΥΝ γλυκά, συνεργώντας στην ΥΠΝΩΣΗ που επιβάλλεται από την κάθε αρχαιοπρεπή ή ξενόφερτη κουλτούρα, που διόλου δεν αγγίζει τα ΠΝΕΥΜΑΤΑ των ανθρώπων, πέρα από το θυμικό-ψυχικό κομμάτι της ύπαρξής τους, εκείνο δηλαδή που χαρακτηρίζει ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ;

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

Σώζουμε ψυχές ή κάνουμε μαθητές;

Σώζουμε ψυχές ή κάνουμε μαθητές;

Αυτή είναι μία σοβαρή απορία προς όλους όσοι νομίζουν ότι θα σώσουν τον κόσμο. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Χριστός δεν έστειλε κανέναν να σώσει τον κόσμο. Τον κόσμο τον έσωσε ο Ίδιος. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαδώσουμε τα Καλά Νέα (Ευαγγέλιο) και να κάνουμε τους ανθρώπους που θα το θελήσουν μαθητές του Κυρίου. Αυτό είναι το μόνο που μπορούμε και το μόνο που χρειάζεται από εμάς. Αυτό και τίποτε άλλο! Και πρέπει να γνωρίζουμε καλά πως αν δεν κάνουμε αυτό που είναι το καθήκον μας, η ευθύνη μας θα είναι μεγάλη για όσους δεν γίνουν ποτέ μαθητές Του. Αν μη τι άλλο, μόνο και μόνο επειδή εμείς τους ξεγελασαμε πως ταχα σώθηκαν, «βρίσκονται ακόμη μέσα στις αμαρτίες τους».

=

Αυτή είναι η κύρια αιτία που σήμερα υπάρχουν όχι μόνο πολλοί ΨΕΥΔΟ-ΧΡΙΣΤΟΙ αλλά και τόσοι πολλοί ΨΕΥΔΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ... Ας είμαστε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί!

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

Η πίστη του Θεού...

Η πίστη του Θεού...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Μαρία ΠΙΣΤΕΨΕ στο μήνυμα του αγγέλου σχετικά με τη γέννηση του Χριστού. Για το λόγο αυτό και επαινέθηκε για την πίστη και διάθεση του εαυτού της στο θείο θέλημα. Αλλά τίθεται το ερώτημα: Μήπως πριν από εκείνη είχε πιστέψει σ' αυτήν ο ίδιος ο Θεός, γι’ αυτό και την διάλεξε και γι’ αυτό και τη χαρίτωσε; Δεν ξεχνούμε ότι ο Γαβριήλ απευθύνθηκε σ’ αυτήν λέγοντας «ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ· Ο ΚΥΡΙΟΣ  ΜΕΤΑ ΣΟΥ· ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥ ΕΝ ΓΥΝΑΙΞΙΝ». Με άλλα λόγια, πριν ακόμη η Μαρία αποδεχθεί την αποστολή του Κυρίου, εκείνη ήταν ΗΔΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες! Εμείς συνήθως καταλαβαίνουμε το πιστεύω σαν κάτι που αφορά παραδοχή (π.χ. μιας πληροφορίας), αλλά στο προκείμενο η πίστη αναφέρεται στην εμπιστοσύνη από μέρους κάποιου προς έναν άλλο. Στο προκείμενο αυτοί οι δύο ήταν η Μαρία και ο Θεός, ο Θεός και η Μαρία: Από τη μία πλευρά η Μαρία πίστεψε, δηλαδή εμπιστεύτηκε τον Θεό και παραδόθηκε για να επιτελέσει το θαύμα Του. Αλλά και ο Θεός είχε ήδη διαλέξει και γι’ αυτό εμπιστεύτηκε την Μαρία, ότι ήταν αξιόπιστη να της εμπιστευτεί το έργο της γέννησης και ανατροφής του υιού Του. Πάντα χρειάζονται δύο για να γίνει το έργο του Θεού. Ο Θεός και ο άνθρωπος. Εκείνος και εγώ, εγώ και Εκείνος.  Όχι  επειδή δε μπορεί ο Θεός να κάνει το έργο Του και χωρίς εμένα (αν εγώ δεν θέλω να υμνήσω, μπορεί να το κάνει ο Θεός και με τις πέτρες [«Σας λέγω ότι εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι θέλουσι φωνάξει» – Λουκ. 19:40]. Όμως ο Θεός θέλει να μας έχει συμμέτοχους στα έργα Του για να διδασκόμαστε και για να γνωρίζουμε όλο και περισσότερο τα σχέδια αλλά και το μεγαλείο της χάρης Του. Έρχεται τώρα το πρακτικό ερώτημα:  >Γιατί κάτι που αναλαμβάνουμε να κάνουμε δεν καταφέρνει να ολοκληρωθεί με επιτυχία; >Γιατί δεν μπορούμε να δούμε να γίνονται εκείνα που ονειρευτήκαμε και όπως τα ονειρευτήκαμε;   Μήπως η αιτία βρίσκεται ακριβώς εδώ, στο ότι δηλαδή ο πρωταγωνιστής σε όλο αυτό δεν είναι ο Θεός αλλά εμείς, εμείς που νομίσαμε ότι αυτό ή εκείνο που σκεφτήκαμε και επιχειρήσαμε ήταν κάτι που το ήθελε ο Θεός, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μόνο κάτι που θέλαμε εμείς και γι' αυτό δεν είχε την ''πίστη'' του Θεού; Ας μην ξεχνούμε και το άλλο που είπε ο Γαβριήλ στην Μαρία, ότι «Ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ» (Λουκ. 1:37)...  Και τι θα πρέπει να συμπεράνουμε όταν κάτι δεν συμβαίνει «παρ’ ανθρώποις»; Πάλι την απάντηση θα βρούμε στο λόγο του Θεού, έχει να πει ότι: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις είναι δυνατά παρά τω Θεώ» (Λουκ. 18:27).

=

__Εύκολα ονομάζουμε τον Θεό ΚΥΡΙΟ, αρκεί να μας κάνει τα θελήματα... __Αλλά η σειρά είναι εμείς, ως ΔΟΥΛΟΙ ΚΥΡΙΟΥ να υποτασσόμαστε στη βουλή Του και να εκτελούμε το θέλημά Του...

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

Μερικοί ΤΡΩΝΕ ακόμη...

Μερικοί ΤΡΩΝΕ ακόμη...

__Το διαβάζετε με τα μάτια σας... __Το δάσος δεν κάηκε αλλά κάποιοι ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ για να το αναδασώσουν...

=

__Αθάνατη ελληνική "κλεφτουριά"... __Πώς να σε καταλάβουν οι Ευρωπαίοι...

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com