Ποιο έθνος να λυπάσαι...

Ποιο έθνος να λυπάσαι...

.

.

Απόσπασμα από το ποίημα «Ο Κήπος του Προφήτη» του Λιβανέζου ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν (1883­-1931), που το έγραψε το 1923.  Ακτινογραφεί με εκπληκτικό τρόπο την πνευματική εθνική μας ασθένεια αλλά και καταγράφει τις συνέπειές της στην καθημερινή μας ζωή: ============  Το έθνος να λυπάστε...  «Το έθνος να λυπάστε, αν φορεί ένδυµα που δεν το ύφανε. Ψωµί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του. Το έθνος να λυπάστε, που δεν υψώνει τη φωνή παρά µονάχα στη ποµπή της κηδείας. Που δεν συµφιλιώνεται, παρά µονάχα µες τα ερείπιά του. Που δεν επαναστατεί, παρά µονάχα σαν βρεθεί ο λαιµός του ανάµεσα στο σπαθί και την πέτρα. Το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, µπαλώµατα και αποµιµήσεις είναι η τέχνη του. Το έθνος να λυπάστε, που έχει σοφούς από χρόνια βουβαµένους»! ============   «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»,  Τεύχος134

=

«Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος. Ο λαός, τον οποίον εξέλεξε διά κληρονομίαν αυτού» (Ψαλ. 33:12)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com

=

Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ Η   Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η : Η αναδημοσίευση ύλης από το "ΝΕΑΚΑΙΠΑΛΑΙΑ" σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς συμφωνούμε ή εγκρίνουμε όλες τις δικές τους απόψεις.