Το σπίτι το πατρικό...
.
ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ
Πολλές τέρψεις βρήκαν όλα αυτά τα παιδία στις
χώρες με τα πολύχρωμα φώτα. Ένα πράγμα όμως δεν βρήκαν, την αγάπη. Πολλοί
υποσχέθηκαν ότι θα τούς χαρίσουν αυτό το θείο δώρο. Μάταια όμως. Η άδολη, ή
ανυπόκριτη αγάπη δεν φυτρώνει στα λασπόνερα της αμαρτίας, γιατί αγάπη είναι ό
Θεός. Πώς ό Άγιος των αγίων, ό Κύριος να ενεργήσει μέσα στο βούρκο της
αμαρτίας; Έτσι ή ψυχή πού είναι πλασμένη από τον Θεό και δημιουργό της να αγαπά
και να αγαπάται, δεν βρίσκει ηρεμία, στη «μακρινή χώρα». Αισθάνεται πώς
ασφυκτιά μακριά από το σπίτι του πατέρα της. Φωνάζει γι’ αυτό δυνατά «λιμώ
απόλλυμαι», χάνομαι. Λίγη αγάπη, λίγη καλοσύνη. Όλοι γύρω τώρα σαν ύαινες
ουρλιάζουν και ζητούν να κατασπαράξουν την ψυχή και το σώμα. Τότε ό άνθρωπος
της αποστασίας κάθεται «έναντι τού παραδείσου» πού έχασε και οδύρεται. Τί έχει
να ελπίζει από τη συνέχεια της άσωτης ζωής; Τί να περιμένει τώρα σ' αυτή την
αθλιότητα; Ο Άσωτος κάθε εποχής προσπαθεί τότε να μαζέψει τις αναμνήσεις του
για να ζεστάνει την καρδιά του. Και ή ανάμνηση ενός σπιτιού αγαπημένου, πού
άφησε, του δίνει κουράγιο για να πει; «Αναστάς πορεύσομαι προς τον πατέρα μου
και ερώ αυτώ, πάτερ, ήμαρτον»
«ΖΩΗ», Φεβρουάριος 2014
.
|
=
«Αναστάς πορεύσομαι προς τον πατέρα μου και ερώ αυτώ, πάτερ, ήμαρτον»
( Λουκ. ιε΄ )
|
Το ιστολόγιο
« Ν Ε Α Κ Α Ι
Π Α Λ Α Ι Α »
Υπόψη ότι οι σελίδες
αυτές έχουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:
Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ
Η Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η :
Η
αναδημοσίευση ύλης από τις σελίδες μας σε άλλα ιστολόγια, έντυπα κ.λπ., είναι
απολύτως ελεύθερη εφόσον δεν αλλοιώνεται και αναφέρεται η πηγή της.
Αυτό όμως δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συμφωνούμε ή εγκρίνουμε τις
απόψεις των άλλων.
