17.6.13

Γινώσκω τα εμά... Γινώσκομαι υπό των εμών...



Γινώσκω τα εμά... Γινώσκομαι υπό των εμών...



Κύριε μου, ακούω ενθαρρυντική τη φωνή Σου: «Εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός, και γινώσκω τα εμά και γινώσκομαι υπό των εμών» (Ιωάν. ι' 14).
Πόσο συγκινητικό το ενδιαφέρον Σου και μεγάλη η συγκατάβασή Σου, που καταδέχεσαι να συνάπτεις στενή γνωριμία με μας τα μικρά πρόβατα Σου!
«Γινώσκω τα εμά», λες. Μας γνωρίζεις καλά, γι αυτό και μας «καλείς κατ' όνομα».
Μας φωνάζεις με το όνομά μας. Επιδιώκεις πάντοτε προσωπικές σχέσεις φιλίας και αγάπης με τον καθένα μας. Οι τυπικές, οι υπηρεσιακές, οι απρόσωπες σχέσεις, δεν βρίσκουν θέση σε Σένα, τον στοργικό Ποιμένα μας.
Να γιατί μονάχα κοντά Σου ο καθένας μας παίρνει βαθιά συνείδηση του εαυτού του και ξεφεύγει από την απειλή της μαζοποιήσεως, από την αλλοτρίωση της προσωπικότητας του.
Και όμως ενώ οι άνθρωποι επιδιώκουν τόσες άλλες γνωριμίες, αδιαφορούν για τη μοναδική γνωριμία με Σένα τον στοργικό και μεγάλο Πατέρα.
Αν συλλογιζόμασταν την προσωπική αύτη γνωριμία με Σένα, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας! Γιατί Εσύ όχι μόνο μας γνωρίζεις, αλλά και μας συμπαθείς.
Εσύ γνωρίζεις; τις πτώσεις μας, αλλά και τις αναστάσεις μας, τις αδυναμίες μας, αλλά και τις προσπάθειες μας, τους πόνους, τις αγωνίες, τους μυστικούς θρήνους μας, αλλά και τους αιματηρούς αγώνες μας, για να μείνουμε κοντά Σου. Είσαι ο Μόνος, που μπορείς να μας βοηθήσεις αποτελεσματικά, γιατί είσαι ο Μόνος που αληθινά μας γνωρίζεις και «την ζωήν Σου θυσιάζεις υπέρ των προβάτων».
Αλλά πώς μπορεί να υπάρξει στενή φιλία, οικειότητα αληθινή, χωρίς βαθιά αλληλογνωριμία; Η αμοιβαιότητα είναι απαραίτητη. Συ μας γνωρίζεις καλά, γι' αυτό και μας «καλείς κατ' όνομα». Εμείς όμως, καλέ Ποιμένα, Σε γνωρίζουμε;
«Γινώσκω τα εμά», αλλά «και γινώσκομαι υπό των εμών», διακήρυξες και καθόρισες έτσι την βασική προϋπόθεση της ευτυχίας και της χαράς μας.
«Γινώσκομαι υπό των εμών». Δεν φθάνει μονάχα η δική Σου γνωριμία, όσο βαθιά και ανεκτίμητη είναι αυτή. Χρειάζεται και η δική μας, η προσωπική οικειότητα, ο στενός σύνδεσμος, η εγκάρδια φιλία, η υιική σχέση. Θέλεις να σε γνωρίσουμε σαν προσφιλή φίλο, σαν αγαπητό αδελφό, σαν στοργικό Πατέρα.
Αλλά, είναι τέτοια η γνωριμία μας μαζί Σου; Μήπως δεν είναι γνωριμία, αλλά απλή γνώση; Γιατί άλλο είναι η γνωριμία η προσωπική και άλλο η γνώση η Ιστορική. Άλλο η γνωριμία του φλογερού φίλου και άλλο η γνώση του ψυχρού ιστορικού.
(Από το περιοδικό "ΖΩΗ")
=
Τούτη η παράλληλη ΓΝΩΣΗ είναι πολύτιμη όταν θέλουμε να ωφεληθούμε τα μέγιστα από τη σχέση μας με τον ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ των ψυχών μας...
Όποιος δεν φροντίζει να τη διατηρεί ζωντανή χάνει μεγάλο μέρος της ειρήνης και ευτυχίας του...
Ας μην την αμελούμε, λοιπόν!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ

"ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

« Τ Υ Χ Ι Κ Ο Σ »

 Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,
λαβαίνουμε υπόψη μας
 ό,τι και αν μας στείλετε στη διεύθυνση:

neakaipalaia@gmail.com