Για την αρπαγή των πιστών
Ο γνωστός αρχιμανδρίτης Δ. Αεράκης δημοσίευσε πρόσφατα στο περιοδικό "Ιωάννης ο Βαπτιστής" (Ιούνιος 2011) το παρακάτω ΑΛΗΘΙΝΟ σχόλιο.
__Μακάρι πολλοί δήθεν "γνώστες" των Γραφών να είχαν την ίδια ταπείνωση όταν "παίρνουν θέση" για διάφορες βιβλικές διδασκαλίες που τείνουν να ερμηνεύουν "κατά το δοκούν"...
__Μακάρι πολλοί δήθεν "γνώστες" των Γραφών να είχαν την ίδια ταπείνωση όταν "παίρνουν θέση" για διάφορες βιβλικές διδασκαλίες που τείνουν να ερμηνεύουν "κατά το δοκούν"...
====================================
Αρπαγή των ζώντων
Θαυμαστή θα είναι η άνάστασις των νεκρών κατά την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Θαυμαστή θα είναι και η αρπαγή των ζώντων. Από τη γη θα άρπαγούν σε μια άλλη κατάσταση.
• Όπως νεφέλη άρπαξε το Θεάνθρωπο Κύριο και Τον ανέβασε στον ουρανό, στα δεξιά του Πατρός, έτσι νεφέλες θ' αρπάξουν τους ανθρώπους, που θα συμβεί να ζουν κατά τη μέρα εκείνη, για να τους φέρουν μπροστά στο φοβερό βήμα του Κυρίου.
• Οι άγιοι, όσοι αγωνίζονται για τη ζωντανή τους ομολογία και για την έμπρακτη αγάπη, αυτοί θα βρίσκονται πάντοτε με τον Κύριο στη βασιλεία Του την επουράνια. Οι άλλοι, όσοι μόνοι επέλεξαν την οδό της σκληρότητας και αμετανοησίας, αυτοί θα πορευτούν στον τόπο, που για το Σατανά υπάρχει, δηλαδή, στην αιώνια κόλαση (Ματθ. 25/κε/41).
• Για την αλλαγή της καταστάσεως, του όλου σκηνικού της ζωής, λέει ο απ. Παύλος: «Έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α' Θεσ. 4/δ/17).
Μεγάλη περιέργεια δείχνουν ορισμένοι για το χρόνο και τον τρόπο της δευτέρας παρουσίας. Για το τί σημαίνει αρπαγή, νεφέλη, αλλαγή, συντέλεια του κόσμου, νέα γη και νέος ουρανός.
Αλλ' η Γραφή πουθενά δεν ικανοποιεί την περιέργεια αυτή. Άλλωστε φανερώνει εγωισμό να θέλουμε να συλλάβουμε τα ασύλληπτα^ να κατανοήσουμε όσα ο Κύριος απέκρυψε και δεν είναι αναγκαία να πληροφορηθούμε. Ας ακούσουμε τι σχετικά λέει ο ιερός Χρυσόστομος:
«Παιδεύθητι, ω άνθρωπε, εν τοις κάτω και τοις ενταύθα, και μη περιεργάζου μηδέ πολυπραγμόνει τον ουρανόν. Την γην ουκ οίδας, ειπέ μοι, αφ' ης ετέχθης, εν η ετράφης, ην οικείς, ην πατείς, ης άνευ ουδέ αναπνεύσαι δύνασαι, και τα τοσούτον αφεστηκότα πολυπραγμονείς;» (Ε.Π.Ε. 22,496-498).
Μετάφρασις: Προσπάθησε, άνθρωπε, να μελετήσεις τα ευρισκόμενα στη γη και να μη περιεργάζεσαι ούτε να καταπιάνεσαι με τον ουρανό. Τη γη δεν γνωρίζεις, οπού γεννήθηκες και οπού τράφηκες^ τη γη, που κατοικείς, που πατείς, που χωρίς αυτήν δεν μπορείς ούτε ν' αναπνεύσεις, και καταπιάνεσαι να εξηγήσεις όσα απέχουν τόσο πολύ;
• Ένα ενδιαφέρει το χριστιανό: Να ζει έτσι στον παρόντα βίο, ώστε την ώρα της μεγάλης αλλαγής του σύμπαντος κόσμου, άγγελοι στα φτερά τους να τον «αρπάξουν» και να τον φέρουν στη δόξα του Κυρίου.
• Η σκέψη της δευτέρας παρουσίας, η πίστη στην Έλευση του Χριστού, η ελπίδα της βασιλείας των ουρανών είναι η «παράκλησις» των πιστών.
Ο ένας ενισχύει τον άλλον μ' αυτή την ελπίδα. Και όλοι μαζί παρακαλούν τον Αγαπητό: «Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22/κβ/20).
