Η προσωρινή θλίψη...
=
Μια λατινική
παροιμία λέει, "Αυτό που είναι
πικρό όταν το υποφέρουμε, μπορεί να είναι γλυκό όταν το θυμόμαστε".
Εκατομμύρια πιστοί στον κόσμο σήμερα ξύπνησαν με πόνους, θλίψεις, ασθένεια, ανεργία, διαζύγιο, διωγμούς, χωρισμό από συγγενείς κ.ο.κ.
Κάποτε
αναρωτιέται κανείς αν αξίζει τον κόπο η παρούσα θλίψη των Χριστιανών.
Όμως ο Χριστός βεβαίωσε:
«Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον» (Ιωάν. 16:33)
Και ο απόστολος
έγραψε:
«Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ' υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης» (2Κορ. 4:17).
Και κάτι σωστό που
ακούστηκε προχθές σε μία χριστιανική κηδεία:
«Το ανθρώπινο τέλος δεν είναι ΤΟ ΤΕΛΟΣ… Το πραγματικό ΤΕΛΟΣ το κατέχει και το ορίζει μόνο ο Θεός».
Τότε, όταν φτάσουμε στο αληθινό ΤΕΛΟΣ (=σκοπός), όλες οι θλίψεις και οι πίκρες τούτης της ζωής θα έχουν δώσει τη θέση τους στην ΑΙΩΝΙΑ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ, εκεί όπου:
«θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον» (Αποκ. 21:4
__
