Γιορτή για την Αγάπη του Χριστού...
=
__Το διαβάσαμε στο διαδίκτυο και μας άρεσε:
Η γιορτή του αγίου Βαλεντίνου και η Αγάπη του Χριστού
Του Αρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη /Αννόβερο Γερμανίας
Κατά πως φαίνεται ο πιο γνωστός «άγιος» στον χριστιανικό κόσμο, και όχι μόνο, είναι ο «άγιος Βαλεντίνος». Η δε 14η Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία εορτάζει, έχει ορισθεί ως «ημέρα των ερωτευμένων», ως γιορτή της αγάπης και κατ’ εξοχήν αφορά την αγάπη εκείνη η οποία σχετίζεται με το γενετήσιο ένστικτο. Μια αγάπη η οποία μάλλον και αυτή έχει αναχθεί σε ένστικτο και έτσι γιορτάζεται.
Οι περισσότεροι θα πουν πως είναι και αυτή μια γιορτή που καθιέρωσε το εμπόριο. Ουσία όμως έχει ότι ακολούθησε ο κόσμος τους εμπόρους και δέχθηκε την εμπορευματοποίηση του έρωτα, της αγάπης.
Αναρωτιέμαι, τι νόημα έχει αυτή η γιορτή! Φτάνει μια μέρα το χρόνο να είναι αφιερωμένη στην αγάπη; Εκτός κι αν αποτελεί η γιορτή αυτή, μνήμη αγάπης. Είναι δηλαδή κάτι σαν επέτειος. Κι αν είναι έτσι, τότε μιλάμε για κατάντημα! Κατάντημα οδυνηρό, ιδιαίτερα για εμάς τους χριστιανούς όλους, ανεξαρτήτως δόγματος.
Όσοι πιστεύουμε στο Χριστό θα έπρεπε κάθε στιγμή της ζωής μας να ήταν γιορτή αγάπης. Τι έχει πει ο ίδιος ο Κύριος; «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις.» (Ιωαν.13, 34-35).
Η αγάπη του Χριστού είναι ανιδιοτελής, ανεξάντλητη, διαρκής, θυσιαστική, «ου ζητεί τα εαυτής». Αν αυτή η αγάπη υπήρχε στον κόσμο, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Και τότε η αγάπη θα γιορταζόταν ως βίωμα και όχι ως μνήμη. Έχει δυσκολίες όμως αυτή η αγάπη, η αγάπη του Χριστού, γιατί είναι «βωμός» και χρειάζεται να γίνονται και κάποιες θυσίες, που είναι δύσκολο ο άνθρωπος, που διαπαιδαγωγείται με κέντρο το «εγώ» να κάνει.
Ξεχνάμε όμως, πως ό,τι θυσιάσουμε εμείς στο «βωμό» της αγάπης για άλλους, θα βρεθούν κάποιοι άλλοι, που θα κάνουν και για μας. Μακάρι να καταφέρουμε να αποκτήσουμε την πραγματική αγάπη. Την αγάπη που δίδαξε ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του, την Σταύρωση και την Ανάστασή Του. Τότε θα καταλάβουμε πως ξεπερνιέται η όποια κρίση, πως η κοινωνία σταματάει να είναι «ζούγκλα», πως βασιλεύει το χαμόγελο και η αισιοδοξία στον κόσμο!
=
ΠΗΗ: http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9203.html
__
