Η Εκκλησία οφείλει να...
__Από το περιοδικό "Λόγια Παρηγοριάς" αντιγράφουμε:
=================================
ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ__Στην εποχή μας είναι τόσο σπάνιος ο συνετός, πνευματικός λόγος από σύγχρονες ηγετικές μορφές, και όταν τον ακούμε μας εκπλήσσει ευχάριστα. Χρόνια τώρα, ο προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, κ. Αναστάσιος Γιαννουλάτος, αρθρώνει έναν τέτοιο λόγο, δείγμα του οποίου επιτρέψτε μου να αντιγράψω, προσυπογράφοντας.
__“Η Εκκλησία οφείλει να αρθρώσει λόγο προφητικό. Σθεναρή κριτική στα μέλη των Εκκλησιών μας για την ασυνεπή προς τις αρχές του Ευαγγελίου στάση. Για τη μικρή ή μεγάλη συμμετοχή στην αδικία και την κοινωνική διαφθορά. Άσκηση θαρρετής κριτικής στα υλιστικά ιδεώδη και συστήματα που απεργάζονται την αδικία και την οικονομική κρίση ειδικότερα. Χωρίς, βέβαια, να μπλέξουμε με την πολιτική. Η οικονομική αυθαιρεσία, η διαφθορά, η αναλγησία άνθησαν με όποιο οικονομικά σύστημα κι αν επιβλήθηκε – καπιταλιστικό η σοσιαλιστικό.
__Συγχρόνως όμως επείγει, όσοι έχουμε κάποια ευθύνη στην Εκκλησία, να προχωρήσουμε σε σοβαρή αυτοκριτική. Τελευταίως, με καίει το ερώτημα: Πώς ένας λαός, που στη συντριπτική πλειοψηφία δηλώνει Ορθόδοξος, έφθασε στο να αδιαφορεί για στοιχειώδη θέματα τιμιότητος, συνεπείας, δικαιοσύνης και αλήθειας. Μήπως αδιαφορήσαμε για τα βαρύτερα του νόμου, “την κρίσιν και το έλεον και την πίστιν” (υποτιμώντας τη δικαιοσύνη και την αγάπη) και προβάλαμε “τον ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον” (Ματθ.23:23); Μήπως εκθρέψαμε μια εξωτερική θρησκευτικότητα, με φαντασμαγορικά πανηγύρια (κάποτε τύπου μπαρόκ), και παραλείψαμε τη μεθοδική, σιωπηλή πνευματική καλλιέργεια του βάθους της ψυχής, ιδιαίτερα την τήρηση του χρυσού κανόνα: “πάντα όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς” (Ματθ.7:12), την γνήσια πίστη και ταπείνωση, την ανιδιοτελή αγάπη. Ο Χριστός υπήρξε σαφής: “Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστίν ο αγαπών με, ο δε αγαπών με αγαπηθήσεται υπό του Πατρός μου. Και εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν” (Ιωάν.14:21).
__Η αληθινή ευσέβεια δεν κατασπαταλά τον χρόνο στα εξωτερικά, συνήθως περιττά, στην κατάκριση, αλλά εκφράζεται με συνειδητή υπακοή στο θέλημα του Θεού, με τιμιότητα, με σοβαρότητα, με ειλικρινείς πράξεις αγάπης.
__Τελικά το ζητούμενο για όλους είναι η “μετάνοια”. Ίσως για πολλούς, εκκοσμικευμένους συμπολίτες μας, αυτή η λέξη θεωρείται πολύ θρησκευτική και παρωχημένη. Αλλά, όσοι πιστεύουμε στο Χριστό, γνωρίζουμε ότι αυτή είναι η καθοριστική αρχή του Χριστιανισμού. Αυτήν ανέδειξε πυρήνα του μηνύματός Του ο Κύριός μας: “μετανοείτε και πιστεύετε εν τω Ευαγγελίω” (Μάρκ. 1:15).
__Μόνο με αλλαγή νου και καρδιάς μπορούμε να σταματήσουμε συνήθειες και πάθη που αρρωσταίνουν την κοινωνία μας. Η ειλικρινής και συνεπής μετάνοια είναι η μόνη ουσιαστικά θεραπευτική αγωγή για να δούμε καλύτερες μέρες, ως πρόσωπα και ως κοινωνία.” (Καθημερινή 20.1.2013).=================================
=
__
