26.1.12


«Ξέφραγο αμπέλι»


«... Ίσως τότε, την εποχή του Ησαΐα που άκουγαν αυτές τις εξαγγελίες, να μην καταλάβαιναν την τραγικότητα και την αυστηρότητα της κρίσης του Θεού, εξού και συνέχιζαν την αμαρτωλή ζωή τους. Άλλωστε η κρίση του Θεού στην Ιερουσαλήμ πραγματοποιήθηκε διακόσια περίπου χρόνια αργότερα, και ο λαός ως τότε ζούσε στο δικό του «κόσμο»!
__Όμως, η κρίση κάποτε ήρθε: ο λαός τελικά οδηγήθηκε στην αιχμαλωσία. Έσπασαν οι προστατευτικοί «τοίχοι» του Θεού και όρμησαν μέσα στον αμπελώνα οι Ασσύριοι (722 π.Χ.) και οι Βαβυλώνιοι (597 και 587) και δεν έμεινε τίποτα που να θυμίζει τον εύφορο, προστατευμένο αμπελώνα.
__Ίσως από δω να βγήκε η φράση «ξέφραγο αμπέλι» που λέμε σήμερα, για να δείξουμε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση. Δεν υπάρχει πιο θλιβερή εικόνα από ένα ερημωμένο αμπέλι. Τα κλήματα ξεριζωμένα, το χώμα ξερό και απότιστο, οι «γράνες» (τα δρομάκια ανάμεσα στα διαμερίσματα του αμπελιού) αδιάβατες. Σκορπιοί και φίδια ξεπετιούνται από την ξηρασία.
__Φρίκη. Κανένας δεν μπορεί όχι μόνο να μπει στο αμπέλι για να βρει καρπό, αλλά ούτε καν να πλησιάσει μπορεί. Είναι αρκετά επικίνδυνο...

ΠΗΓΗ: «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ», Ιαν. 2012.
 --------------------------------------------------------------------------------------------------
 Στείλτε αυτό το μήνυμα τώρα σε κάποιον ενδιαφερόμενο φίλο σας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" 
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε. 
Διεύθυνση: neakaipalaia@gmail.com