Οι ΗΡΩΕΣ του 1940
Αν ζούσε χθες ο πατέρας μου, σίγουρα θα ήταν ευχαριστημένος. Παρακολουθώντας πώς οι "πολιτικοί" ξεμπροστιάστηκαν και ντροπιασμένοι έσπευδαν να φύγουν και να κρυφτούν απέναντι στη λαϊκή κατακραυγή.
__Σεβόμαστε βεβαίως τους θεσμούς όμως τα γεγονότα έχουν τη δική τους διάσταση, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και ασχολίαστη.
__Αργότερα, κάθε φορά που εορταζόταν η «Επέτειος του ΟΧΙ» στις 28 Οκτωβρίου εκείνος –ένας απλός εργάτης– ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει στα εργοστάσια, επειδή το Κράτος –που δήθεν τιμούσε τους «ήρωες του 1940»–, είχε διαλέξει η 28η Οκτωβρίου να είναι μεν «εθνική εορτή» αλλά να μην είναι υποχρεωτική αργία.
__Την ίδια ώρα στις επίσημες εκδηλώσεις και δεξιώσεις συμμετείχαν και κορδώνονταν αρκετοί από εκείνους που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, λειτούργησαν ως μαυραγορίτες στην κατοχή, απέκτησαν περιουσίες για ελάχιστο τίμημα εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των συμπατριωτών τους... Όλοι αυτοί τώρα ήταν μεταξύ των «επισήμων», ενώ ο τραυματίας στρατιώτης ήταν υποχρεωμένος να εργάζεται για να μη χάσει το αναγκαίο μεροκάματο.
__Την ίδια ώρα στις επίσημες εκδηλώσεις και δεξιώσεις συμμετείχαν και κορδώνονταν αρκετοί από εκείνους που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, λειτούργησαν ως μαυραγορίτες στην κατοχή, απέκτησαν περιουσίες για ελάχιστο τίμημα εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των συμπατριωτών τους... Όλοι αυτοί τώρα ήταν μεταξύ των «επισήμων», ενώ ο τραυματίας στρατιώτης ήταν υποχρεωμένος να εργάζεται για να μη χάσει το αναγκαίο μεροκάματο.
__Στο βάθρο των «ηρώων» βρίσκονταν αρκετοί «ήρωες πολεμιστές», που ούτε καν γρατζουνίστηκαν στον πόλεμο, όμως είχαν καταφέρει να γραφτούν μεταξύ των «αναπήρων» και να έχουν τιμητική σύνταξη και δωρεάν πολυτελή αυτοκίνητα με τη γαλάζια πινακίδα με τα χαρακτηριστικά Α(νάπηρος) Π(ολέμου).
__Απέναντι σε όλα αυτά ο παραπονεμένος τραυματίας του 1940, που δεν έσκυψε να γλύψει τα πόδια κανενός, ούτε ξένου κατακτητή ούτε Έλληνα πολιτικού, έλεγε: «Εμείς χύσαμε το αίμα μας, ενώ οι προδότες κι οι δοσίλογοι παίρνουν τώρα τις δόξες και τις τιμές…».
Ευτυχώς που στη Βασιλεία του Θεού, την οποία περιμένουμε, δεν θα υπάρχουν τέτοιες αδικίες, καθένας θα τιμηθεί ανάλογα με όσα έπραξε, επειδή, όπως έλεγε η φίλη μου η Κυρά-Ντίνα, «ΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΔΙΚΕΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ».
_____________________________________
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ"
Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια, λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε.
Διεύθυνση: BBASOS@gmail.com 
