Το γνωστό μας «άγνωστο» μέλλον

Κανείς δεν γνωρίζει το αύριο ή το μέλλον του.

Στο ταξίδι της ζωής δεν ξέρεις από ποιους σταθμούς θα περάσεις, πότε θα φτάσεις, πού θα κάνεις στάση...

Όμως στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουμε έναν τουλάχιστον σταθμό. Ένας σταθμό άγνωστο αλλά και αναπόφευκτος, άρα γνωστό.

Αυτός ο σταθμός είναι το τέλος της ζωής μας.

Και όμως, ενώ οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πολύ για τα ενδιάμεσα, γι’ αυτό και διαθέτουν πολύ και πολλά σε ωροσκόπια και μαντείες, καφετζούδες και χαρτορίχτρες, για να πληροφορηθούν για όλα αυτά τα «ενδιάμεσα» στάδια, ελάχιστα ή και καθόλου ενδιαφέρονται για το τέλος, το γνωστό και αναπόφευκτο.

Ο σοφός Παροιμιαστής έγραψε:

«Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον» (Παρ. 14:12).

Και ο αρχαίος Ψαλμωδός έγραψε για το λαό του:

«Είθε να ήσαν σοφοί, να ενόουν τούτο, να εσυλλογίζοντο το τέλος αυτών» (Δευτ. 32:29).

Αν και δεν ορίζουμε τα πάντα στη ζωή μας –μάλλον ελάχιστα ορίζουμε— προφανώς υπάρχουν κάποια πράγματα που εξαρτώνται από εμάς –αποκλειστικά από εμάς— κι αυτά θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο από ό,τι άλλο.

Επιτέλους, μέσα σε τόσα άγνωστα υπάρχει και το «γνωστό» μας μέλλον. Ας μην το χαραμίσουμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ"

Αν και δεν δημοσιεύουμε σχόλια,  

λαβαίνουμε υπόψη μας ό,τι και αν μας στείλετε 

.