Ο εξωραϊσμός του ψεύδους
«Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα, χρησιμοποιώντας την τεχνουργία των λέξεων, να αλλάζουν το νόημά τους και το άσπρο να το κάνουν μαύρο, την ημέρα νύχτα, το καλό κακό, και η κενολογία να εξωραΐζει τη θλιβερή πραγματικότητα.»
Πόσο θλιβερά αληθινή είναι η παραπάνω σκέψη και διαπίστωση συνάμα!
Ο χώρος όπου αυτή η διαστρέβλωση έχει την ισχυρότερη εφαρμογή της, νομίζουμε, είναι ο θρησκευτικός και, μάλιστα, ο χώρος του κοσμικού χριστιανισμού και της εκκλησίας.
Πιο συγκεκριμένα,
- Πόσοι σήμερα ονομάζονται «χριστιανοί» ενώ δεν έχουν καμία σχέση με τον Χριστό;
- Πόσοι σήμερα ονομάζουν την οργάνωσή τους «εκκλησία» ενώ δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολική εκκλησία; Και
- Πόσοι σήμερα, δυστυχώς γι’ αυτούς τους ίδιους μα και τους οπαδούς τους, ονομάζουν την «εκκλησία» τους, «΄΄Χριστιανική΄΄ Εκκλησία» ενώ δεν είναι ούτε εκκλησία ούτε χριστιανική;
Αυτό συμβαίνει σε χιλιάδες εκκλησίες στους κόλπους των Πεντηκοστιανών/Χαρισματικών/Διαμαρτυρομένων ή των Παλαιοημερολογητών, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από μικρές μικρομεσαίες ατομικές ή οικογενειακές επιχειρήσεις, αλλά και σε τεράστιες παγκόσμιες οργάνωσεις όπως π.χ. η Εταιρεία «Σκοπία» ή η «Εκκλησία της Σαϊεντολογίας» κ.ο.κ.…
Το κρίμα δεν ανήκει μόνο στους εμπνευστές όλων αυτών των «ηθικών απατών» αλλά επίσης και στα θύματά τους που με περισσή αφέλεια σπεύδουν να πέσουν σε οποιαδήποτε «αγκαλιά»… ακόμη και αν είναι η αγκαλιά του Σατανά.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ"
