Στο τελευταίο σκαλί…
Στο ποίημά του «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου», ο Κωστής Παλαμάς συμπεριλαμβάνει και τούτους τους στίχους:
Όσο να σε λυπηθεί
της αγάπης ο Θεός,
και να ξημερώσει μιαν αυγή,
και να σε καλέσει ο λυτρωμός,
[…]
και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
στου Κακού τη σκάλα,–
για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!
Μακάρι το ταχύτερο ο λαός μας να κατανοήσει το κατρακύλισμά του. Μα και ο καθένας ως άτομο ξεχωριστά, ας δούμε την αλήθεια κι ας παραδεχτούμε την πτώση και την εξαθλίωση μας. Τότε θα υπάρξει η ελπίδα γιατρειάς από τον μόνο Γιατρό.
