Ο Έλληνας της διαφθοράς
Ετυμολογικά η διαφθορά ορίζεται γενικά ως η κατάχρηση της εξουσίας από τους κυβερνητικούς ανώτερους υπαλλήλους των δημόσιων πόστων και των κρατικών δυνάμεων. Η κατάχρηση έγκειται στην παράνομη, συνήθως μυστική, απόκτηση ιδιωτικής περιουσίας ή αποκόμιση κάποιου άλλου ιδιωτικού οφέλους. Οπότε από τον ορισμό της αντιλαμβανόμαστε πως η διαφθορά πραγματοποιείται ως επί το πλείστον από κυβερνητικά στελέχη όμως εμείς την έχουμε αναγάγει σε εθνική τέχνη.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από πολλή μικρή ηλικία μαθαίνουμε να ζούμε με αυτήν την νοοτροπία εφαρμόζοντας μικρές πτυχές της π.χ. με το να πάρουμε μεγαλύτερο βαθμό στο σχολείο επειδή έχουν κάποιο γνωστό οι γονείς, να σβήσουμε απουσίες, να μπει ο γιόκας μας στην ομάδα βασικός, να πάρει στη ζούλα το δίπλωμα, με το ‘δοντι’ στο στρατό κ.ο.κ
Έπειτα ο Έλληνας φοροδιαφεύγει, δεν είναι παραγωγικός ούτε ’ανταγωνιστικός’ (αδόκιμος κατ’εμέ όρος αλλά χρησιμοποιείται ευρέως), με ελάχιστο πνεύμα επιχειρηματικότητας (το όνειρο είναι να δουλεύεις για κάποιον άλλο με τους χειρότερους όρους, η μοίρα σου είναι συνδεδεμένη με το αφεντικό σου – αν αυτός τα κάνει σκατά, καταστράφηκες κι εσύ ή πας με τη μονιμότητα του δημοσίου) και σε μία οικονομία που παραπαίει τα τελευταία 50 χρόνια. Θέλει όμως και την πολυτέλεια του, επίπεδο ζωής που συχνά ο μέσος Κεντρικοευρωπαίος δε το έχει φανταστεί (μιλάω για την εμμονή με τα είδη πολυτελείας σε ρούχα, αυτοκίνητα, αναψυχή) και να το σκάει και το 500αρικο στα μπουζούκια ή στο clubing το Σάββατο θέλει όμως και το εξοχικό και έχει καταλήξει να χρωστάει σε όποιον έχει μπλοκάκι και γράφει.
Έτσι είμαστε όμως…Ελληναράδες που υποκρινόμαστε καθημερινά ότι θέλουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Ελληναράδες που βάζουμε πάντα το προσωπικό συμφέρον μπροστά και πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας. Υποκριτές του καναπέ. Λέει μια οργάνωση να κλείσουμε τα φώτα για να δείξουμε ότι σεβόμαστε το περιβάλλον και οι Ελληναράδες σπάμε όλα τα ρεκόρ. Διαφθορά και σ’αυτό. Πρώτοι στην Ευρώπη είμαστε στη θεωρία. Δε παιζόμαστε στη θεωρία. Οι πιο ευαίσθητοι “οικολογικά” φαινόμαστε στις δημοσκοπήσεις και έχουμε την πιο βρώμικη χώρα με το λιγότερο πράσινο στις πόλεις και τους λιγότερους κάδους ανακύκλωσης. Οι πιο διεφθαρμένοι φαινόμαστε σε πραγματικές μετρήσεις αλλά γι‘αυτό δεν ιδρώνει κανενός το αυτί. Η λαμογιά κυλάει στο αίμα μας Ελληναράδες μου.
Και ξέρετε γιατί βρισκόμαστε διαρκώς ως λαός σε ψυχεδελική παράκρουση με το να θέλουμε να παρουσιάζουμε ένα χλιδάτο κοινωνικό πρόσωπο που στην πραγματικότητα δε διαθέτουμε? Διότι παριστάνουμε κάτι το οποίο δεν είμαστε και αυτό δημιουργεί ψυχολογικά τραύματα που εντείνουν τις στρεβλώσεις στην κοινωνία. Είμαστε ένας λαός υποκριτών. Αυτό είμαστε και απλά προσωπικά το έχω συνειδητοποιήσει. Κριτική σε όλους από τον καναπέ και όταν έλθει η ώρα του λογαριασμού… το βάζουμε στα πόδια δείχνοντας το διπλανό μας. Ή δεν είναι έτσι;
(...)
9 Νοεμβρίου 2010
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟ «ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ»
Παρόλο που δεν δημοσιεύουμε σχόλια, διαβάζουμε ευχαρίστως όσα μας στέλνονται και τα λαβαίνουμε υπόψη μας.
_______________________________________________________.
