Immigration
Από τα πράγματα που με εντυπωσίασαν περισσότερο την πρώτη ημέρα του ταξιδιού μας στην υπερατλαντική χώρα, ήταν τα μέτρα προστασίας εισόδου επισκεπτών.
Μας έδωσαν να συμπληρώσουμε κάποιο χαρτί, όπου ρωτούσαν τι πράγματα μεταφέραμε, με ιδιαίτερη προσοχή σε δύο στοιχεία, (1) το οικονομικό—δηλαδή αν τα χρήματά μας ήταν πάνω από ένα ορισμένο ποσό, και (2) το υγειονομικό—δηλαδή αν ήμασταν φορείς κάποιου μολυσματικού στοιχείου ή κάποιων βιολογικών προϊόντων (σπόροι, μικροβιακές καλλιέργειες, ζώα, έντομα, σαλιγκάρια, σπόρους κ.λπ.) ακόμη και αν είχαμε πρόσφατη επαφή με στάβλους ή άλλους χώρους ανάπτυξης ζώων ρωτούσαν...
Από πρώτη άποψη, όλα αυτά ακούγονται και θεωρούνται από εκείνον που τα υφίσταται –ιδιαίτερα αν είναι Έλληνας— ως πάρα πολύ υπερβολικά και ίσως ανούσια. «—Σιγά μωρέ... Και τι έλαχε δηλαδή;» θα σχολιάσει ο τύπος μας.
Όμως όταν το καλοσκεφτείς, διαπιστώνεις ότι το πράγμα δεν είναι καθόλου παράλογο. Επιτέλους, οι άνθρωποι αυτής της χώρας έχουν αναπτύξει ένα περιβάλλον που τους εξασφαλίζει κάποια στάνταρντ ζωής που λειτουργούν δυο αιώνες τώρα, και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα ανεξέλεγκτης εισόδου μολυσματικών παραγόντων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα ζωής για τους ίδιους και τα υποστατικά τους είτε ζώα είτε φυτικές καλλιέργειες.
Αυτό μας έκανε να σκεφτήκαμε πόσο καλά οι άνθρωποι αντέγραψαν στο σημείο αυτό τον Θεό.
Αναρίθμητα είναι τα μικρόβια, οι ιοί, τα διάφορα παράσιτα κ.λπ., που προσπαθούν να εισβάλουν μέσα μας για να εξασφαλίσουν τη δική τους διαβίωση και διαιώνιση του είδους τους, ζώντας βασικά σε βάρος του δικού μας οργανισμού.
Για το λόγο αυτό ο σοφός Δημιουργός σχεδίασε και κατασκεύασε για εμάς μηχανισμούς και ουσίες που σκοτώνουν τους ανεπιθύμητους, κλείνουν τις εισόδους, αποβάλλουν τους εισβολείς...
Πρώτα ήρθε στο νου το δέρμα μας, που είναι και το μεγαλύτερο σε έκταση όργανο του ανθρώπινου σώματος. Με τους πόρους του αναπνέει και αποβάλλει περιττά στοιχεία. Ταυτόχρονα όμως απαγορεύει την είσοδο σε ξένα σώματα ή όντα.
Ύστερα σκεφτήκαμε τα βλέφαρα, που με αξιοθαύμαστο τρόπο καθαρίζουν αδιάκοπα τα μάτια μας σκουπίζοντας και πλένοντας με τα δάκρυα τις δυο αυτές όμορφες αλλά και τόσο πολύτιμες πόρτες...
Το αναπνευστικό σύστημα είναι άλλος ένας χώρος όπου λαβαίνουν χώρα αδιάκοπες μάχες, για να εμποδιστούν να μπουν στους πνεύμονες ξένα στοιχεία, όπως καπνός, σκόνη, μικροοργανισμοί κ.λπ., τα οποία καταπληκτικά «συλλαμβάνονται» από διάφορα τριχίδια και βλέννες, και τελικά απομακρύνονται με την απόχρεμψη. Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος, αλλά εδώ δεν γράφουμε άρθρο φυσιολογίας.
Υπάρχει όμως ένας χώρος στον άνθρωπο, όπου είναι εντελώς απροστάτευτος από κινδύνους, κι αυτός είναι ο χώρος της πνευματικής μας υγείας, επειδή, αντίθετα από όλα όσα έφτιαξε σοφά ο Θεός, αυτόν τον χώρο εμείς τον παραδώσαμε στον πνευματικό εχθρό με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε σχεδόν υπόλειμμα προστασίας.
Λέγοντας «υπόλειμμα», υποσημειώνουμε ότι αρχικά ο Θεός είχε παράσχει έναν τέτοιο μηχανισμό, που απαρτίζεται από το λόγο του Θεού, το λογικό και τη συνείδηση. Αναφερόμενος σ’ αυτή την πραγματικότητα ο Ψαλμωδός έγραψε: «Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου» (Ψαλ. 119:9). Με βάση τις θείες εντολές οι τέλειοι άνθρωποι «έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν» (Εβρ. 5/ε/14) και έτσι να προστατεύονται από κάθε σατανική διαβολή ή κακή επιθυμία. Αλλά ο άνθρωπος που παρέδωσε τα ινία της ζωής του στον Διάβολο, έχασε σχεδόν –και σε κάποιες περιπτώσεις εντελώς— το δώρο αυτό, και είναι εκτεθειμένος σε κάθε κακή επιρροή. Ως αποτέλεσμα, «Εις μεν τους καθαρούς πάντα είναι καθαρά· εις δε τους μεμιασμένους και απίστους ουδέν καθαρόν, αλλά και ο νους αυτών και η συνείδησις είναι μεμιασμένα». (Τίτ. 1/α/15).
Ας προσέχουμε, λοιπόν, την ασφάλεια της πνευματικής μας ζωής. Είναι πολύτιμη και είναι αναντικατάστατη.
Επιπλέον δεν είναι κάτι που μπορούμε να έχουμε και να μην έχουμε. «Ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει» (Γαλ. 6:7).
.
